Salafismedebat moet over de echte bedreigingen gaan
Raadslid T. C. Hoogwerf van Leefbaar Rotterdam deed op zich niet meer dan haar werk toen ze burgemeester Aboutaleb ontbood donderdag naar de raadszaal te komen. Ze wilde hem aan de tand voelen over een fragment uit een vraaggesprek dat op eerste kerstdag te beluisteren was in het EO-radioprogramma Dit is de Dag. Voor wie het allemaal niet meer weet, in het interview zei Aboutaleb: „Eigenlijk is elke moslim een beetje een salafist”, én: „Ik heb ook weleens gezegd, ik ben jihadist.”
Wanneer een geradicaliseerde moslim die banden heeft met een terreurnetwerk dergelijke uitspraken zou posten op een social medium zou verhoogde alertheid bij de AIVD niet misstaan. Of het opzienbarend is wanneer Aboutaleb zoiets zegt, is echter twijfelachtig. ’s Mans kundigheid in het besturen van Rotterdam staat na negen ambtsjaren wel buiten kijf.
Het viel Hoogwerf donderdag dan ook niet mee duidelijk te maken waarom zijn uitspraken zorgwekkend waren. Haar kansloze motie van treurnis aan het eind was meer spel dan ernst. Goedbeschouwd had het door haar ontketende kabaal wel wat weg van het tumult dat ontstaat wanneer de HEMA niet langer van paaseitjes maar van voorjaarseitjes spreekt, of wanneer een bedrijf zijn werknemers geen vrolijk kerstfeest wenst maar fijne feestdagen. Zulke verschuivingen zijn zeker uitingen te noemen van een zorgelijk proces: de teloorgang van een door het christendom gestempelde traditie. Desondanks is het de vraag waaruit de opwinding daarover voortkomt. Uit diepe bezorgdheid over de secularisatie? Of om tegenstellingen aan te wakkeren en angstbeelden op te roepen voor politiek gewin?
Dat Nederland seculariseert ís zorgwekkend, maar goedkope opwinding en commercieel eerherstel voor het paaseitje stoppen dat proces niet. Tegen salafisten die proberen kinderen en vluchtelingen te ronselen voor de jihad moet worden opgetreden en bestuurlijke alertheid op salafistische pogingen om voet aan de grond te krijgen in gematigde moskeebesturen is geboden. Maar Aboutaleb publiekelijk de maat nemen vanwege een betoogje over de letterlijke betekenis van een paar beladen, Arabische woorden, draagt daar weinig aan bij. Daarvoor is ook geen aanleiding: hij zwakte het dreigingsbeeld van de Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid niet eigenhandig af en zette ook geen Rotterdamse antiradicaliseringsprogramma’s stop.
De strijd om de kiezer met een migrantenachtergrond is in Rotterdam groter dan ooit. Het is echter wel in het belang van de stad als de gemeenteraadsverkiezingen in maart gewoon gaan over de voors en tegens van Feyenoord City, de WMO en andere Rotterdamse onderwerpen. En dus niet over genderneutrale toiletten, het slavernijverleden of het verscheuren van de Koran. Alle Rotterdamse partijen moeten zich daarvoor inspannen: NIDA, DENK en de lijst-Peksert. Maar ook de stoere nazaten van professor Pim.
