Door het innemen van de zogeheten antiabortuspil kan een vrouw een ingezette abortus na het slikken van de eerste abortuspil terugdraaien. Deze antiabortuspil is onlangs geïntroduceerd in Nederland (RD 5-9). Een dergelijk initiatief tot het voorkomen van een abortus verdient lof.

Een abortus door middel van het slikken van pillen verloopt in twee stappen. De eerste pil remt de werking af van het zwangerschapshormoon progesteron. Dit hormoon zorgt ervoor dat de zwangerschap in stand blijft. Zo’n 24 tot 48 uur later zorgt een tweede pil ervoor dat de baarmoeder samentrekt waardoor het nieuwe menselijk leven wordt afgestoten. Wanneer alleen de eerste pil wordt ingenomen, blijft 50 tot 60 procent van de vrouwen zwanger.

De onlangs geïntroduceerde antiabortuspil moet na de eerste pil worden ingenomen. Door dit middel wordt het niveau van het zwangerschapshormoon progesteron weer hersteld. De antiabortuspil werkt alleen wanneer de tweede pil nog niet is ingenomen. Volgens de initiatiefnemers van de antiabortuspil wordt 55 tot 65 procent van het aantal zwangerschapsafbrekingen bij vrouwen zo voorkomen.

Vraagtekens

De partijen achter de antiabortuspil verdienen lof voor hun gedrevenheid om abortussen te voorkomen. Elke abortus is er één te veel en elke mogelijkheid die bijdraagt aan de bescherming van ongeboren kinderen verdient een kans.

De introductie van deze pil roept echter ook vragen op. Vragen die gesteld moeten worden om het gesprek over medisch-ethische onderwerpen te blijven voeren. Want die onderwerpen zijn complex en verdienen onze weloverwogen en barmhartige mening.

Effect

In de Belgische krant De Morgen (8-9) stelt Ellen Roets van de vrouwenkliniek van het Universitair Ziekenhuis Gent dat het bekend is dat de eerste abortuspil vaak niet volstaat. Wanneer je aan 100 zwangere vrouwen alleen de eerste abortuspil geeft, zo stelt ze, dan worden er vijftig tot zestig zwangerschappen afgebroken. Oftewel: veertig tot vijftig zwangerschappen worden niet afgebroken door het niet innemen van de tweede pil. Terwijl het effect dat wordt toegeschreven aan de antiabortuspil 55 tot 65 procent is.

Het is de vraag wat nu het effect is van de antiabortuspil en wat het effect van het niet innemen van de tweede abortuspil. Het zou daarom goed zijn om meer te weten over de effecten van de antiabortuspil. Ongetwijfeld zijn meer zorg- en hulpverleners dan bereid deze pil voor te schrijven.

Fout

Een tijd geleden belde een mevrouw uit Overijssel naar Siriz, een hulpverleningsorganisatie die voortkomt uit en deels gefinancierd wordt door de VBOK. Ze vertelde dat ze een dag daarvoor de eerste abortuspil had geslikt. De daaropvolgende nacht deed ze echter geen oog dicht. „Het was gewoon fout wat ik heb gedaan”, zei ze. Ze weigerde de tweede pil in te nemen.

Haar was niet verteld wat de effecten zouden zijn van het innemen van de eerste abortuspil, zonder de tweede. Haar gynaecoloog wist ook niet wat de gevolgen zouden zijn voor de gezondheid van de vrouw en haar ongeboren kindje en wilde dat ze de tweede pil zou innemen. Voor deze vrouw en voor veel andere vrouwen in Nederland moet er meer duidelijkheid komen over de exacte werking van de eerste en de tweede abortuspil. Mocht de abortuspil ook nog eens eenvoudiger te verkrijgen zijn via de huisarts, dan is het voorstelbaar dat de behoefte aan informatie over de abortuspil én de antiabortuspil groter wordt.

Spijt

Uit het verhaal van deze Overijsselse blijkt dat vrouwen spijt kunnen hebben van een abortus. En meer dan incidenteel, weten ook de maatschappelijk werkers van Siriz. Onlinemarketeer Jolene Groen, auteur op verschillende websites, schrijft op de website van Opzij dat het helemaal niet vaak voorkomt dat een vrouw spijt krijgt van abortus, „zelfs niet op lange termijn.” Haar stellingname is misleidend, want ze verwijst naar een onderzoek uit de Verenigde Staten waarin vrouwen tot drie jaar na de abortus worden gevolgd. Het is de vraag of je drie jaar onder de „lange termijn” kunt scharen.

Uit diverse onderzoeken in Nederland en België blijkt echter dat 12 à 13 procent van de vrouwen die een abortus ondergaan, achteraf spijt heeft. Dat zou op jaarbasis om een kleine 4000 vrouwen in Nederland gaan, een substantiële groep.

Voorkomen

Vrouwen die op korte termijn spijt hebben van hun abortus, moet je helpen. Het is levensreddend en daarom goed te noemen. Toch wringt er iets. Vrouwen die de eerste abortuspil hebben geslikt, zijn niettemin tot de keuze voor een abortus gekomen. Kunnen we niet stellen dat wanneer de antiabortuspil nodig is, de samenleving heeft gefaald, inclusief de door beschermwaardigheid gedreven organisaties?

Meewegend dat een kind mogelijk schade oploopt na de eerste abortuspil (Katholiek Nieuwsblad 4-9), zou ik graag alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat vrouwen kiezen voor een abortus. Dat is niet de makkelijkste weg, want het gaat dan om het kantelen van de publieke opinie en het meekrijgen van de politieke krachten.

Hopelijk bevestigt onderzoek dat de antiabortuspil een veilige, gezonde en verstandige mogelijkheid is voor vrouwen die zeer kort na hun eerste abortuspil spijt krijgen. Zo kunnen we samen het ongeboren leven beschermen.

De auteur is directeur van de VBOK.