De predikant van de gereformeerde gemeente te Rijssen-Noord sprak over ”Wat zijn u deze stenen?”, naar aanleiding van Jozua 4, de geschiedenis waarin Jozua tweemaal twaalf stenen als herdenkingsteken opricht in en bij de Jordaan. De bondsdag werd gehouden in de Adventkerk van de gereformeerde gemeente te Veenendaal.

De zonde van de vergeetachtigheid is tegelijk ook de zonde van de ondankbaarheid, zei ds. Van Dieren. „Wat kan er gebeden zijn in tijden van ziekte en zorgen. Maar waar is de dankbaarheid?”

In Jozua 3 en 4 blinkt Gods trouw uit tegenover het zondige volk Israël, zo liet ds. Van Dieren zien in zijn lezing. Het volk weet niet hoe het aan de andere kant van de Jordaan moet komen, maar de Heere zorgt ervoor, ondanks hun ontrouw. „Denk maar aan het murmureren van het volk Israël in de woestijn, denk aan het gouden kalf en aan de woorden van de verspieders na hun terugkeer uit Kanaän. Toch zegt de Heere: „Ik zal niet feilen in mijn trouw, noch Mijn verbond ooit schenden.””

Staand voor de brede, volle Jordaan „leerde het volk zingen: „God baande door de woeste baren en brede stromen ons een pad.” Uiteindelijk moet God er de eer ontvangen. God krijgt de meeste eer als het onmogelijk is geworden aan onze kant.”

In Exodus 3 staat het volk Israël ook voor het water, de Rode Zee, maar er is één verschil, zo benadrukte ds. Van Dieren. „In Jozua 3 en 4 lezen we niet meer van de wolk- en vuurkolom. Die hebben ze niet meer nodig. Ze worden geleid door de ark des verbonds. Die ark was niet anders dan een beeld van Christus. Wie gaat hier het water, de diepte in als er geen weg is? Dat is Christus. Zo is Hij ook in zijn bitter lijden en sterven de diepte ingegaan. Er is er niet één van het volk achtergebleven, verdronken, omgekomen. Zo zegt Christus Zelf: Ik ben de Weg en niemand komt tot de Vader dan door Mij.”

Israël moest daarna van Jozua een gedenkteken oprichten, gemaakt van twaalf stenen. „Wat is er nu voor een schoonheid aan een steen? Stenen zijn een symbool van het aardse. Het waren geen edelstenen. Nee, die zaten in de borstlap van de hogepriester.”

De stenen lagen er „om het nageslacht de grote daden des Heeren te vertelen. Dat is het scheppingsdoel van de mens. Hebt u ook nog weleens wat te vertellen? Of gaat heel onze communicatie via onze mobiele telefoon, via apps, mails? Wat wordt er allemaal doorgegeven? Heeft u ook nog wel eens tijd om over die stenen Gods te spreken?”

Jozua liet tweemaal een hoop van twaalf stenen oprichten, aldus de Rijssense predikant. „Twaalf op de oever, én twaalf op de bodem van de rivier. Die stenen komen uit de diepte, uit de bodem van de Jordaan. Daar vindt God Zijn volk. Dood door de zonden en misdaden. Daar haalt Hij ze op; al die twaalf stammen van dat geestelijke Israël.”

De hoop stenen op de bodem van de Jordaan waren bij hoog water niet zichtbaar. Zo kan het ook zijn bij kinderen van God, zei ds. Van Dieren. „Er zijn tijden dat de stenen bloot liggen, maar er zijn ook tijden dat de Jordaan met zoveel geweld over die stenen stroomt, dat alles niet waar lijkt te zijn. Dan is het de Heere Zelf Die de stenen op Zijn tijd weer zichtbaar maakt.”

Bij het sterven van Gods kinderen liggen er weer stenen, aldus ds. Van Dieren. „Hoe is het als ze door die laatste Jordaan, door die stervensjordaan moeten? Kunt u dat altijd bezien? Daar opent Christus de weg. Denkt u maar aan Bunyan in zijn Christenreis. Dan liggen daar de twaalf stenen. Helder en klaar. Die raken nooit meer bedekt. Die zullen een eeuwige oorzaak zijn om te gedenken.”

Herdenken

De bondsdag stond in het teken van herdenken, omdat het de zeventigste bondsdag was van de VBGG en 45 jaar geleden de eerste vakantieweken voor mensen met een beperking werden georganiseerd door de bond. Ook werd kort stilgestaan bij 500 jaar Reformatie.

„Hoe vaak heeft de haan al gekraaid in uw leven? Hoe vaak heeft het Woord al geklonken in uw leven? Die vraag stelde VBGG-voorzitter ds. A. Verschuure (Scherpenzeel) in zijn openingswoord aan het begin van de dag. Hij sprak over Lukas 22:61m: „En Petrus werd indachtig het woord des Heeren.”

Naast het „hanengekraai” is ook het „eeuwig welbehagen” nodig, zei de predikant, verwijzend naar vers 61a: „De Heere Zich omkerende zag Petrus aan.” „Wij kunnen veel het kraaien van de haan horen. Dat kan ons tot grote veranderingen brengen. Dan kan een mens indachtig worden dat het niet goed is op weg naar de eeuwigheid. Maar het kan zijn dat er toch geen wezenlijke vernieuwing van het hart gevonden wordt.”

Als de Heere met Zijn liefde trekt, werkt dat twee dingen uit, aldus de predikant. „We lezen van Petrus dat hij naar buiten gaat en bitterlijk weent. Zondesmart! Maar er volgt ook een vluchten en haten van de zonden. Petrus kan het niet langer meer uithouden op de plaats van de zonden.”

In de zaal van Kajafas blijft echter „die dierbare Borg achter. Hij is er ter dood veroordeeld. Om de zonden van Zijn volk te dragen. En dan lezen we na de opstanding dat die Borg van Simon is gezien.”

Eigen blad

VBGG-presidente A. Teerds-Gertenbach presenteerde tijdens de middagbijeenkomt de vernieuwde ”Tabitha”, het periodiek van de vrouwenbond. Tientallen jaren had de vrouwenbond een of meer pagina’s in de Daniël, uitgave van de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten. De laatste jaren verscheen Tabitha al als apart katern. Nu start VBGG met een eigen blad, dat vijf keer per jaar zal verschijnen. Deze week krijgen alle leden van de vrouwenverenigingen die bij de bond aangesloten zijn, tegelijk met de Saambinder of andere bladen, een exemplaar toegestuurd. Het blad is gericht op vrouwen in de gemeenten.

Club ”Mefiboseth” uit Werkendam, een groep gehandicapten die samenkomt in Hardinxveld-Giessendam, zong dinsdagmiddag na de vragenbeantwoording door ds. Van Dieren voor de circa tweeduizend vrouwen.

In verband met het zeventigjarig bestaan van de VBGG start de bond een geldinzamelingsactie voor het nieuw te openen zendingsterrein van de Gereformeerde Gemeenten in Cambodja en voor evangelisatie in de grote steden in Nederland.

Presidente Teerds kondigde dinsdagmiddag haar vertrek aan. Tijdens de jaarvergadering in september treedt zij af en neemt zij afscheid.

Lees ook in Digibron

Altijd de antenne gericht op de ander - interview met Aria Teerds-Gertenbach (Terdege, 20-04-2016)

„Christen lijkt op een vluchteling” : Vrouwen GG op bondsdag bijeen in Veenendaal - verslag bondsdag 2016 (Reformatorisch Dagblad, 13-04-2016)

Ds. Sonnevelt: Uitstel levensgevaarlijk - verslag bondsdag 2015 (Reformatorisch Dagblad, 15-04-2015)

Een Burcht die nooit wankelt - verslag bondsdag 2014 (Reformatorisch Dagblad, 09-04-2014)

Identiteit gaat over innerlijk en uiterlijk - verslag bondsdag 2013 (Reformatorisch Dagblad, 17-04-2013)