Ik ben er dus heel blij mee, maar voel me ook heel druk. Want ik wil het thuis perfect in orde hebben.

En dat is het nog lang niet. Tenminste, wel in mijn ogen. Maar vast niet in die van hen.

Dus ben ik al de hele dag in de weer. Eerst met boodschappen doen. Er moet genoeg brood, genoeg beleg, drinken (voor een weeshuis) en vooral veel fruit in huis zijn. Want het laatste wat ik wil, is dat ze denken dat ik m’n kinderen nooit vitaminen geef.

Ik ga zelfs op zoek naar producten die ik normaal gesproken niet in huis zou halen: sojamelk, havermout en allerlei bijzondere notensoorten. Daar houdt de oppas van.

Na de boodschappen moet er gestreken en gezogen worden. En ondertussen verschoon ik alle bedden. Terwijl het eigenlijk nog niet echt nodig was.

En terwijl ik de wasmachine hoor zoemen, schil ik peertjes. Van die stoofexemplaren, die je normaal alleen met Kerst op tafel zet. En terwijl ik zit en schil, kom ik tot inkeer. Wat ben ik aan het doen?

Aas ik op een complimentje: „Tjonge, wat heb jij alles goed op orde”? Denk ik dat ik met een minder schoon huis ook minder leuk of aardig ben? En ik besef: ik ben gewoon de schijn aan het ophouden. Want zo schoon en netjes en geordend ben ik helemaal niet. Daarnaast heb ik afgelopen week hard gewerkt, en met alle ouderavonden op school, een zieke thuis en zwemlesperikelen van de jongste ben ik blij dat ik ’s avonds eten op tafel had staan. En dat mijn kinderen kleren hadden om aan te trekken.

Zelf vind ik het altijd heerlijk, als ik bij een ander rommel ontdek. Speelgoed waar het eigenlijk niet hoort, een jas op de grond en een verdwaalde sok. Hier wordt tenminste geleefd, denk ik dan. Die hebben het heel gezellig en ontspannen met elkaar. Maar blijkbaar denk ik dat anderen mij met andere criteria beoordelen.

Ik zet de peertjes op en ga op de bank zitten. Even uitpuffen. En tot mezelf komen. Dat is ook belangrijk. En als ik even later de bel hoor, ruik ik tegelijkertijd een schroeilucht. De peertjes!

Daar ga ik dan met mijn schone schijn. Ik zwaai de deur open en verwelkom de visite. „Welkom in ons niet perfecte huishouden!

Fijn hier, hè?”