„Les monniken is aanvulling op zondagse preek”
Hoe kun je als christen leven tot eer van God? Die vraag houdt Kees Goudzwaard (29) uit Amersfoort bezig. „Een boekje van filosoof Wil Derkse zette mij op het spoor van de benedictijner monniken. Daarin komt de vraag aan de orde: Hoe kun je waardig wandelen? Benedictus zelf antwoordt: Wandel zo waardig als je naar het altaar loopt en loop zo ontspannen naar het altaar als je wandelt. Het hele boekje staat vol met dit soort regels voor een doordacht leven.”
Deze week is Goudzwaard, teamleider bij ggz-instelling De Hoop, voor de vierde keer in het klooster. Dit keer in de Willibrordabdij in Doetinchem. „In de kerk gaat het veel over de vraag: Hoe kom ik in het reine met God? In het klooster leer ik handen en voeten te geven aan het dagelijks leven als christen. Het is een aanvulling op wat ik zondags hoor.”
Door gesprekken met monniken heeft Goudzwaard, die samen met zijn vrouw zondags de hervormde Sint-Joriskerk in Amersfoort bezoekt, „meer zicht” gekregen op wat kloosterlingen bezighoudt. „Ook als het om een lastig onderwerp zoals de eucharistie gaat. Hun opvatting daarover ligt genuanceerder dan protestanten vaak denken. De goede gesprekken met monniken erover en hun warme uitnodiging om deel te nemen, hebben ertoe geleid dat ik meen aan de eucharistie te kunnen meedoen.”
Goudzwaard heeft werk meegenomen naar het klooster. „Ik ben bezig met onderzoek naar veranderingsprocessen bij organisaties. Deze week probeer ik daar verder mee te komen. Ik heb ook een paar goede boeken bij me, onder andere ”Marginaal en missionair” van Wim Dekker. De dagen vullen zich vanzelf, mede door het strakke ritme met zeven vaste gebedsmomenten. M’n agenda zit vol, maar ik ben niet té druk.”
Goudzwaard wil het kloosterleven niet idealiseren. „De monniken doen elke dag hetzelfde. Hun leven vertoont weinig variatie. Het is ook best een hard leven, door het vroege tijdstip van opstaan. Daar is weinig romantisch aan. Monniken trekken zich terug uit de wereld. Hoe verhoudt zich dat tot je verantwoordelijkheid als christen in deze samenleving? Je moet niet naar het klooster gaan om het van die paar dagen te verwachten. Het klooster is voor mij geen rustoord. Wel probeer ik de ervaringen die ik daar opdoe, mee te nemen in mijn dagelijks leven.”
In de abdij in Doetinchem betaalt Goudzwaard 35 euro per nacht. „Het is een vrijwillige bijdrage; bepaald geen hotelprijs.” Hij krijgt veel positieve reacties in zijn omgeving. „Het lijkt in te zijn om een klooster te bezoeken. Veel mensen vinden het interessant wat ik doe en willen graag een keer mee. Bij vrienden en een broer is dat al gebeurd.”
Dit is het derde deel in een serie portretten van mensen uit reformatorische kring die geregeld een klooster bezoeken.
