Martin Patzelt is voormalig burgemeester van Frankfurt aan de Oder. Wie vanuit Berlijn naar Polen wil, gaat daar de grens over. Nu is hij Bondsdaglid en kreeg hij nationale bekendheid vanwege de twee jonge Eritrese asielzoekers die hij in huis opnam.

De 68-jarige politicus kwam hen tegen in zijn eigen kerk. Hij nodigde de twee jongemannen van 19 en 24 na de dienst uit voor het middageten. „Ik zag dat ze het gezinsleven misten. Onze kinderen zijn het huis al uit, en mijn vrouw en ik waren het er meteen over eens dat wij dat gezin voor hen konden vormen.”

Twintig tot dertig e-mails krijgt Patzelt per dag met betrekking tot zijn „huisvrienden”, zoals hij hen noemt. Over de doods­bedreigingen die daartussen zitten, doet hij laconiek. „De mensen die „mij samen met 
mijn negerapen willen verbranden”, komen dat natuurlijk niet doen.”

Het dorpje Briesen waar de politicus woont, verschilt weinig van de gebieden waar de laatste tijd veel vijandigheden tegenover asielzoekers plaatsvinden. Vooral in de voormalige DDR vinden protest­marsen zoals die van Pegida in Dresden plaats, steeds vaker is er ook geweld. Van mishandeling tot brandstichting. Ook Patzelt hoorde geluiden dat mensen na zijn actie niet weer op hem zouden stemmen.

„Maar mijn huisgenoten komen telkens thuis met positieve verhalen. Van mensen die de hand naar hen opsteken, of even een praatje komen maken.”

De mening van velen verandert volgens hem wanneer de anonieme vluchteling een gezicht krijgt. „Onbekend maakt onbemind. Het wantrouwen speelt vooral in de deelstaten met weinig allochtonen. En deze deelstaat Brandenburg kan best een beetje kleur gebruiken.”

Dat bedoelt hij letterlijk. Vorige week kwamen de jongste cijfers over de leegloop van het platte­land weer naar buiten. Patzelt ziet voor jonge migranten een kans om de gaten op te vullen en de handen uit de mouwen te steken. „Tegenstanders zien dan dat het geen luilakken zijn. Ze willen juist graag aanpakken. Iets wat door de moeilijke Duitse regels nog veel te moeilijk op gang komt.”

De parlementariër wil dat versoepelen. „Anders komt de binnenlandse veiligheid in het geding. Ik ben bang voor de polarisatie in Duitsland, in heel Europa.”

Als oud-burgervader kreeg hij zijn jongens snel aan het werk. De een vult vakken in de plaatselijke supermarkt, de ander is aangenomen als elektricien. „Ze werken hard en integreren zo op een heel natuurlijke manier. ’s Avonds spreken ze voor het eten samen het tafelgebed uit. Zowel voor hen als voor ons een verrijking.”

Patzelt ziet veel onbenut potentieel. „Er staan veel kamers en huizen leeg. We kunnen vluchtelingen zo een veel beter onderkomen bieden dan hen werkloos in een asielzoekerscentrum te stoppen.”

Vaak zit de Duitse bureaucratie in de weg, vertelt hij. „Veel mensen vechten tegen de ambtelijke molen om iets goeds te mogen doen. Dat is van de gekke.”

Toch wil ook hij niet alle vluchtelingen zomaar in Duitsland opnemen. „Alleen vervolgde mensen zijn welkom. Duitsland kan niet alle problemen van de hele wereld oplossen.”