Het ministerie van Defensie prijst hem als een „sympathiek, bevlogen en vakbekwaam officier”. Hij had een grote waarde voor de krijgsmacht, aldus het departement.

Bij zijn afscheid in 1988 vertelde hij het Reformatorisch Dagblad waarom hij voor de krijgsmacht had gekozen: „Terugkijkend zeg ik dat daar verschillende redenen voor zijn geweest. De sportieve uitstraling van het militaire bestaan trok mij wel aan. Er speelde ook een stuk idealisme mee. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heb ik enkele jaren in een jappenkamp gezeten. Na de oorlog had ik voor mezelf het gevoel: dit nooit meer.”

Huyser werd op 6 februari 1931 geboren in Soerabaja, in het toenmalige Nederlands-Indië. Hij werd later onder meer commandant van de 1e divisie 7 December en adjudant in buitengewone dienst van H.M. de Koningin.

Na zijn functioneel leeftijdsontslag nam hij enkele bestuursfuncties aan, zoals het voorzitterschap van de Pensioen- en Uitkeringsraad (PUR), voor verzetsdeelnemers uit en slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en van de Bersiap (de tijd van de strijd om de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië).

De uitvaart van Huijser heeft zaterdagochtend plaats in Wassenaar.