Zowel in Hoevelaken als in Oud-Beijerland werd woensdagavond door het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond een gebeds- en bezinningsbijeenkomst georganiseerd. In Oud-Beijerland ging voorzitter ds. G. D. Kamphuis voor.

De plaatselijke predikant ds. G. Wassinkmaat opende in Hoevelaken met een meditatie over Daniël 9:3-5 en 17-19. Hij sprak de hoop uit dat deze gebedsgestalte van Daniël, die in ootmoed voor God in de schuld kwam en op Hem alleen pleitte, wijd verbreid zou mogen worden. „Wij zijn hier in gebed bijeen vanwege de nood waarin de kerk verkeert, aan de vooravond van het komende verenigingsbesluit en te midden van de consideraties van de classes.”

Ds. Kieskamp mediteerde over Matthéüs 18:19 en 20, waar gezegd wordt dat waar twee samenstemmen over enige zaak, deze door de Vader zal geschieden: „Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen” (vers 20).

„Jezus staat in het midden van hen die Zijn Naam aanroepen. Eén is te weinig, zegt Luther, want dan loopt men het risico in de strikken van de satan te komen. Maar als gelovigen hebben we elkaar nodig. In het samenzijn van slechts twee of drie geeft God Zijn bijzondere zegen. Het blijft intussen een klein getal, een soort Gideonsbende, maar verwacht het niet van het imponerende. Het gaat niet om de gebalde vuist, maar om de open hand, naar boven opgeheven, biddend en leeg.”

Is er eenheid bij Samen op Weg? zo vroeg ds. Kieskamp. Is er eenheid in de gereformeerde gezindte en in de Hervormde Kerk? Of nog verder: Is die eenheid er wel in de Gereformeerde Bond, bij het Comité tot Behoud van de Nederlands Hervormde Kerk, bij het Gekrookte Riet? „De Hervormde Kerk is tot op het bot verdeeld, de onenigheid over Samen op Weg rijst de pan uit, maar die onenigheid is er ook bij de Gereformeerde Bond, ook bij het Comité, ook bij het Gekrookte Riet. Er is één ding waarover we het wél eens zijn, namelijk dat we het niet eens zijn met de gang van zaken. Alleen in de wijze waarop we de bezwaren uitten, verschillen we. Maar is er wel iets waardoor we vanavond in eenheid bijeen zijn?”

Toch schetste ds. Kieskamp een rooskleurige toekomst. „Christus rijdt op Zijn zegewagen. In Hem zijn we overwinnaars, in Hem krijgt het Evangelie de wind in de zeilen. Als we hier hartgrondig samenstemmen over deze vastheid in de naam van Jezus, dan zal de satan moeten afdruipen en het keer op keer verliezen. Een gebroken geest, een verslagen hart en schreiende ogen, dát geeft hoop en uitzicht voor Samen op Weg én voor de kerk. In de Naam des Heeren verbleken alle andere namen. God zal voor ons strijden, en wij zullen stil zijn, dat wil zeggen gelouterd worden.”

Menselijkerwijs is er geen hoop voor de kerk, niet voor Samen op Weg en niet voor de hervormd-gereformeerde beweging die „verscheurd en verdeeld” is, aldus ds. Kieskamp. „Maar toch is er hoop, vanuit de Heere, Die vanuit deze diepe crisis iets nieuws en goeds zal laten ontstaan. Het wordt een geestelijk voorjaar in de kerk, een hernieuwde Reformatie, want Jezus is in het midden. Dat mag ons wel vlijmscherp maken om de Geest niet te bedroeven. De gemeente mag en kan niet scheuren, want Jezus is in midden. Zouden we hierin kunnen samenstemmen?”