Het verscheiden van Jobs leidde onmiddellijk tot een stroom van reacties waarin de superlatieven de mate van waardering en bewondering van vriend en vijand kenmerkten.

President Obama zei in zijn opvallend snelle reactie dat Jobs het leven van de mensheid had veranderd. Tim Cook, de nieuwe topman van Apple, noemde zijn voorganger een „visionair en creatief genie”. Bill Gates, de oprichter van Microsoft, zei dat het „een krankzinnige eer” was om met Jobs te hebben mogen samenwerken. Nog verder ging een bewonderaar op internet die onomwonden stelde: „Jobs is God.”

Dat Steve Jobs de architect is van grote veranderingen, behoeft geen betoog. Hij wist met allerlei innovaties zijn apparaten dicht bij de consument te brengen. Hij bedacht de iPad, de iPod en de iPhone. Voor de consument waren het niet alleen de technische mogelijkheden van deze toestellen die hen warm maakten voor het product; het was daarnaast het gevoel dat Steve Jobs bij de potentiële gebruiker wist op te roepen. Een apparaat van Apple is trendy.

Daarbij was opvallend dat Jobs zelf de verpersoonlijking was van een no-nonsensementaliteit. Waar hij ook kwam, hij verscheen in zwarte coltrui, spijkerbroek en sportschoenen. Interviews waarin hij als persoon centraal stond, werden niet gegeven. Zijn vrouw en drie kinderen hield hij in de luwte. Journalisten die probeerden te loeren in de keuken van het gezin Jobs kregen geen kans. Het ging Jobs om zijn product. Zijn privé was privé.

Dat betekent niet dat Jobs geen gevoel had voor omgaan met de media. Van de presentatie van nieuwe producten wist hij een mediahype te maken. Juist door zijn toespraken bij dergelijke introducties, bekend als Stevenotes, riep hij het gevoel op dat je als mens bij de Applefamilie moest behoren, wilde je meetellen. Dat had alles te maken met zijn charisma.

Voor veel managers en leidinggevenden was Steve Jobs daarom een icoon. Hij werd ook tijdens leiderschapstrainingen in christelijke kring als voorbeeld genoemd. Menig toerustings­bijeenkomst droeg het thema: Wat als Steve Jobs bij u gemeenteleider was? En dat terwijl Jobs zelf het boeddhisme aanhing.

Op zich is het wel begrijpelijk dat er wereldwijd getreurd wordt vanwege het overlijden van Jobs: hij was een mens met grote gaven en talenten, heeft Apple van een bankroet gered en gemaakt tot een van de grootste technologiebedrijven ter wereld en heeft daardoor zeker een bijdrage geleverd aan technologische en maatschappelijke veranderingen. Als zo iemand wegvalt wordt dat gevoeld.

Maar tegelijk moet er het besef zijn dat Jobs ook maar een sterfelijk mens was met beperkingen. Hem neerzetten als de god van de moderne techniek, zoals op sommige websites gebeurt, is een vorm van verheerlijking die de Bijbelse grenzen ver overschrijdt. Jobs was behalve groot mens ook nietig schepsel en kreeg gaven als leengoed van zijn Schepper opdat hij dienstbaar kon zijn aan de mensheid.