Anne van der Bijl (Open Doors): Kerk kan leren van vervolgde christenen
PUTTEN – Westerse christen moeten niet investeren in allerlei „lapmiddeltjes”, maar de kracht tot vernieuwing zoeken in het contact met de vervolgde kerk. Vervolgde christenen kunnen de kerk in het Westen leren wat bewogenheid betekent. Zij beoefenen niet alleen liefde voor lotgenoten, maar ook voor hen die hen vervolgen.
Dat zei Anne van der Bijl woensdag in Putten tijdens de jaarlijkse studiedag van Open Doors voor predikanten en voorgangers. De studiedag, die door ruim honderd belangstellenden werd bezocht, had als thema ”Preken voor Ninevé” en stond in het teken van de zondag voor de vervolgde kerk, die zondag wordt gehouden.
Van der Bijl, oprichter van Open Doors, sprak over ”De les van Ninevé”. Volgens hem zijn christenen in het Westen gewend geraakt het Evangelie te verbreiden in een vriendelijke klimaat, maar zijn ze het verleerd om de boodschap in een vijandige omgeving te laten klinken.
De 83-jarige ”brother Andrew” bezoekt nog steeds veel moslimlanden en onderhoudt contacten met moslimleiders. Hij vertelde dat hij eens een bevriende moslimleider een brief schreef en na enig aarzelen zijn schrijven begon met een algemene beleefdheidsfrase.
Kort daarna stuurde de moslim hem een brief terug, met de bekende groet in de naam van Allah. Sindsdien begint Van der Bijl zijn brieven met Exodus 34:6: „Heere, Heere, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.” Volgens hem is dat het „belangrijkste Bijbelvers.”
Tijdens het morgengedeelte na de openingsmeditatie van Tjalling Schotanus, directeur van Open Doors, legde ds. Ron van der Spoel uit hoe er zondag kan worden gepreekt met het oog op vervolgde christenen. Met het boek Jona als uitgangspunt kan zo’n preek worden opgezet vanuit het begrip bewogenheid, suggereerde ds. Van der Spoel. „Jona moet leren zijn vijandsbeelden op te geven en net als God over Ninevé bewogen te zijn.”
’s Middags sprak broeder Emanuel uit Mosul (voorheen Ninevé) over het lot van christenen in Irak. Hij zei dat er in zijn land christenen zijn sinds het jaar 500, dus nog voordat er moslims waren. Het meest pijnlijke is volgens Emanuel het feit dat de westerse wereld de vervolging van christenen in Irak ontkent of negeert. „Vervolging en verbanning van christenen zijn in Irak echter dagelijkse praktijk.”
De doelbewuste islamisering van Irak wordt openlijk op Iraakse televisie toegegeven, zei Emanuel. „Bepaalde groepen zijn uit op de systematische verdrijving van christenen.”
Emanuel riep de bezoekers van de Open Doorsstudiedag op Iraakse christenen materieel en geestelijk te ondersteunen.
