De bijeenkomst in Nunspeet, die was georganiseerd door de Hervormd-Gereformeerde Jeugdbond (HGJB) in de Protestantse Kerk, was er een in een reeks waarbij de plaats van de eredienst in relatie tot jongeren centraal staat. Vorig jaar is de jongerenorganisatie daarmee begonnen en dit jaar en in 2012 gaat ze ermee door.

Resultaat van de bezinning van vorig jaar is het boekje ”Bezinningsavond integrale eredienst”, waarin drie uitgangspunten zijn geformuleerd. Deze kwamen dinsdagavond alle drie aan bod.

Casper van Dorp, coördinator gemeente en eredienst bij de HGJB, zei dat er sprake is van een toenemende spanning rondom de eredienst. „Daardoor is er bezinning op gang gekomen. Het is niet zinvol als de kerkenraad een standpunt bepaalt zonder de gemeente te raadplegen. Laat de kerkenraad het gesprek met de gemeente en ook met de jongeren aangaan.”

Het is niet louter kommer en kwel met de jeugd, zei hij. „Onderzoeken van de HGJB hebben uitgewezen dat jongeren tevreden zijn met de huidige eredienst. Ze zijn vaak betrokken bij de preek, als die maar relevant is voor hen en de Schrift maar duidelijk wordt uitgelegd. Het zijn vaak juist de dertigers en de veertigers die ontevreden zijn, zo zeggen nogal wat predikanten.”

De onrust over de eredienst heeft volgens Van Dorp onder meer te maken met deze tijd, die zo anders is dan vroeger, terwijl de eredienst weinig veranderd is. Hij wees hier op de hectiek, het individualisme en de fragmentatie van het leven. Fragmentatie betekent dat het leven in allerlei deeltjes is uiteengevallen die niet meer bij elkaar lijken te horen.

De HGJB pleit daarom voor de „integrale eredienst”, een allesomvattende eredienst. De eerste stelling was dat de eredienst integraal is omdat God alle soorten mensen gezamenlijk wil ontmoeten. Van Dorp: „De eredienst is voor iedereen en moet doelgroepoverstijgend zijn. Het is goed als de predikant overlegt met een doorsnee van de gemeente om tegemoet te komen aan de diversiteit.” De jongerenwerker merkte op dat het kerkenwerk steeds meer gefragmentariseerd raakt en pleitte voor intergeneratieve ontmoetingsplekken in de gemeente, zodat jongeren met andere ‘groepen’ in gesprek komen.

Van Dorp kan zich voorstellen dat kinderen tot een jaar of 8 een gedeelte van de dienst niet bijwonen, maar daarna horen ze toch wel regelmatig aanwezig te zijn. „Het is van belang dat ze jong ingroeien in de gemeente. De beslissing om de kerk vaarwel te zeggen, nemen jongeren vaak al op de leeftijd van 11 of 12 jaar.” Hij zei dat een preek de doelgroepen overstijgt wanneer algemene onderwerpen zoals lijden en verdriet op het niveau van de hoorders wordt gebracht.

„De eredienst is integraal omdat deze gericht is op het hele leven”, zo luidde de tweede stelling. Van Dorp vindt het belangrijk dat de eredienst te maken heeft met het dagelijks leven en relevant is voor het leven van elke dag. Het begint met voorbeelden van vromen. „Wat denkt een gemeentelid als hij ziet dat ik door rood licht rijd?”

Voordat hij naar de bijeenkomst kwam, liep hij even rond in Nunspeet en toen zag hij dat een paar mensen bij een eettent een gebed deden voor hun eten. „Dat maakt indruk.”

HGJB-jeugdwerkadviseur Hans Maat constateerde dat het jongeren vaak aan een Bijbels referentiekader ontbreekt. „Daarom is het belangrijk om met hen vanuit een Bijbels gezichtspunt te praten over seksualiteit, sport en entertainment.”

„De eredienst is integraal omdat deze gericht is op de hele mens”, luidde de derde stelling. Het gaat niet alleen om het verstand, maar ook om het inschakelen van de zintuigen, zei Van Dorp. De aanwezigen kwamen met tips, zoals het meeschrijven tijdens de preek of het naar voren laten komen van kinderen tijdens de doop of na het avondmaal.