De schaal, die geen aanwijzing is voor mogelijke gevolgen van een beving, is logaritmisch. Dat betekent dat bij toename van 1 magnitude-eenheid de uitwijking op het seismogram tien keer zo groot is.

De indeling:

0 tot 1,9: Miniscuul. Door mensen niet voelbaar. Komt circa 8000 maal per jaar voor in de wereld.

2 tot 2,9: Extreem licht. Kan al worden gevoeld. Circa 1000 per jaar.

3 tot 3,9: Zeer licht. Trillingen voelbaar vergelijkbaar met vrachtwagen die voorbij rijdt. Zelden schade. Komt het vaakst voor: circa 49.000 keer per jaar.

4 tot 4,9: Licht. Door iedereen gevoeld. Klapperende raamluiken, schommelende wagens. Kan al tot forse schade leiden. Ongeveer 6200 keer per jaar.

5 tot 5,9: Gemiddeld. Schade zeer aanzienlijk. Schoorstenen kunnen instorten en ook oude of slecht gebouwde panden. Circa 800 per jaar.

6 tot 6,9: Krachtig. Instorten gebouwen en grote paniek. Grote schade mogelijk over afstanden tot 150 kilometer. Ongeveer 120 per jaar.

7 tot 7,9: Sterk. Grootschalige schade. Acuut levensgevaar op grote schaal. Veel gebouwen storten in. Vernietigende vloedgolven aan kusten. Ongeveer 18 per jaar.

8 tot 8,9: Zwaar. Grote verwoestingen en enorme vloedgolven. Plaatselijk volledige vernietiging van leven. Eens per jaar. De beving van vrijdag in Japan is ingeschaald in deze categorie (8,9).

9 tot 9,9: Extreem zwaar. Mogelijke verdwijning of verschuivingen van (ei)landen of (ei)landsdelen. Naar schatting eens in de twintig jaar. De beving voor Sumatra op tweede kerstdag 2004 viel met iets meer dan 9 in deze categorie. De zwaarst gemeten beving had een kracht van 9,5 (1960, Chili).

10 en hoger: Totale verwoesting. Niets blijft overeind in gebieden van mogelijk duizenden vierkante kilometer. Enorm aantal doden. Nog nooit waargenomen.