Het eerste wonder is inmiddels gebeurd. De overheid gaat akkoord met het plan voor de uitbreiding van een drukkerij. Nu wacht de kerk in Cuba of RD-lezers bereid zijn er geld in te stoppen.

Cuba vormt een trekpleister voor talloze toeristen. De 
economie heeft dat nodig. 
De beste bijdragen aan Cuba’s welzijn vormen echter het 
uitbreiden van de capaciteit 
van een drukkerij van theo­logische literatuur en het inrichten van gaarkeukens. Verder hoeven predikanten die een paard of bromfiets krijgen geen 40 kilometer meer te lopen in het pastoraat.

Veilig­heids­halve blijven namen en plaatsen buiten beschouwing.

Fidel Castro zette in de jaren 50 via zijn revolutie tegen het bewind van de corrupte regeringsleider Batista Cuba op stelten. Castro begon direct daarna te werken aan het uitbannen van het analfabetisme. De nieuwe leider stuurde zijn mensen naar de bush om leesonderwijs te geven. Met die daad baande hij feitelijk het pad voor het bezig zijn met de Bijbel.

Project

Het RD-project voor Cuba omvat diverse onderdelen. Erelio, verbonden aan een theologisch seminarie, zegt dat „er in Cuba een tsunami aan verkeerde lectuur binnen­komt.” „Publicaties van Jehova’s getuigen, Latijns-Amerikaanse propaganda van de pinksterbeweging, drukwerk van de sekte ”Groei in de genade” en dergelijke. Die sekte staat elke zonde toe, omdat je dan zou groeien in de genade. De leider ervan zegt: „Ik ben een nieuwe verschijning van Jezus Christus.””

Gereformeerde predikanten zijn ook erg verontrust over de Torontoblessing. Timoteo kan zelf het lachen niet laten, als hij het zogenoemde ”vallen en lachen in de Geest” ter sprake brengt. Erelio: „Wij willen geen arminiaanse litteratuur drukken, maar de Bijbelse leer verbreiden. Vooral positief: wij willen Bijbelcursussen drukken en werk van de puriteinen.”

Maar er is meer dan de drukkerij. Ook mondeling onderwijs is van belang. Training in de gereformeerde geloofsleer. Een belangrijk onderdeel van het project voorziet ook daarin.

Een ander aspect betreft gaarkeukens. Het pensioen voor bejaarden bedraagt in Cuba te weinig om van te leven en te veel om te sterven. Dat klinkt grof. Het is de bittere realiteit. Kerken helpen ouderen. Via gaarkeukens. Er moeten minimaal vijftien van die nieuwe keukens en ook nog een inloophuis komen. Een sponsor zorgt voor exploitatie.

Via de gaarkeuken krijgen behoeftige mensen een paar keer per week een pannetje bezorgd met warm eten van goede kwaliteit. Ze vragen naar de moti­vatie om te helpen. Zo ontstaat er ruimte voor de boodschap van het Evangelie. Kerken zijn er niet opuit op die manier nieuwe leden te werven. Wie lid wordt van de kerk, moet dat doen uit overtuiging.

Wasmachines vormen tevens een onderdeel van het project. Ook in dit opzicht verlenen kerken zorg voor bejaarden. En ook voor mensen die volop de socialistische ideologie aanhangen en geen lid zijn van de kerk. ‘Wasvrouw’ Esmeralda doet de was voor zeventien gezinnen. Waarom? Het antwoord is simpel: „God vraagt van mij dat ik mijn naaste liefheb.”

Van openbaar vervoer is in Cuba nauwelijks sprake. Velen nemen de toevlucht tot de bak van een vrachtwagen. Die is ‘geschikt’ gemaakt voor transport van personen. Een westerling denkt hierbij aan een overvolle vee­wagen. Wegen zijn slecht. Ongelukken liggen voor de hand. Het project voorziet in paarden en bromfietsen voor predikanten.

Angst

Ga in gedachten mee en bezoek in Cuba een niet door de overheid geregistreerde en erkende kerk. Het is wijzer geen namen van dorpen of steden te noemen. Ondanks het illegale karakter komen zo’n 200 mensen bijeen in een stenen bouwwerk. Het gebouw heeft iets weg van een pakhuis. De ochtenddienst duurt één of anderhalf uur. Dan volgt er een halfuur pauze. De gemeenteleden, jong en oud, lopen naar buiten, drinken iets. Daarna gaat de dienst verder.

Op de vraag of er sprake is van spionage door het communistisch regime, antwoordt de voorganger: „Absoluut. Er zit altijd wel een spion van de partij in de kerk. Dat zou als gevolg kunnen hebben dat de overheid de illegale kerk sluit indien er iets is gezegd wat het bewind niet welgevallig is. Dan gaat zo’n kerk dicht, omdat de wet wordt overtreden.” Er verschijnt een misprijzend lachje op het gezicht van de prediker.

Misschien overkomt een andere bezoeker hetzelfde als mij. Ineens stopt er in de kerk een klein papiertje in m’n hand: ”Prov. 21:23”. Dat is het Spreukenboek. Wat staat er? „Die zijn mond en zijn tong bewaart, bewaart zijn ziel van benauwdheden.” De boodschap is duidelijk. „Kijk uit, Nederlander, wat u zegt. Om niet in moeilijkheden te geraken.” Dat bevestigt opnieuw hoe Cubanen in voortdurende angst leven. Toch gebeuren er wonderen.

Naastenliefde

Het Reformatorisch Dagblad is eropuit om –via kerken– het welzijn van Cubanen te verbeteren. Geef Cubaanse christenen krediet. Er is 337.827 euro nodig. Stort alstublieft uw gift op gironummer 29.70.700 of op bankrekeningnummer 65.32.60.008 van Draagt Elkanders Lasten te Apeldoorn (via deze stichting wikkelt het RD zijn acties af).