Walter’s hervorming
Walter ligt in bed. ‘t Is koud in bed. Hij rilt. Geralt, die naast hem ligt, schijnt er geen last van te hebben. Die slaapt altijd snel, maar hij, Walter, ligt altijd nog wel even wakker. Maar ja, als je dan wakker ligt, kun je wel lekker fantaseren. Maar dan moet je wel wat te denken hebben. En dat heeft hij niet altijd. Maar nu, op de avond van de 30e oktober, ligt hij niet zo lang wakker. Hij dommelt in. Hij droomt vaak leuke dromen, maar nu is de droom raar. Hij verkoopt kaarsen. Meestal lopen er veel mensen rond, maar nu heel weinig. Jammer. Gelukkig koopt iedereen die langsloopt wel een kaars. Plotseling komt er een grote, boze kerel aan. Hij heeft een grote hamer bij zich en begint daarmee op de deur van de kapel te slaan. Tot zijn grote verbazing komt er maar zacht geluid van af.......
Dan wordt hij wakker. Hij hoort een getik. Walter gaat rechtop zitten en luistert ingespannen.
Geralt vindt het blijkbaar niet fijn, want hij wordt er wakker van.
„Sssst”, fluistert Walter. Weer hoort hij het getik. Dan stopt het. Walter gaat maar naar beneden. Als je geen getik meer hoort, hoef je er ook niet meer naar te luisteren.
Even later zit hij weer gewoon kaarsen te verkopen. Hij verkoopt weinig. Iedereen loopt hem voorbij naar de kapel van Wittenberg. Hij rekt zich uit om te zien wat er gebeurt. Er hangt een brief, ziet hij. Tegen het verbod van vader in loopt hij er naartoe. Al van ver hoort hij het : Het is in het Latijn geschreven. Hij kan best lezen, maar Latijn? Nee.
„He”, roept er iemand, ‘’Haal de priester erbij. Die kan Latijn.”
Maar het hoeft al niet meer. Al gauw komt er een student aan. De student, nieuwsgierig om wat er staat geschreven, komt dichterbij en leest het voor. Ingespannen luistert Walter. Hein van de overkant is naast hem komen staan en luistert ook.
„Als eerst”, leest de student, „Wanneer onze Heere en Meester Jezus ons zegt dat we boete moeten doen, dan bedoelt Hij dat het hele leven van Zijn gelovigen één gedurige boetedoening moet zijn.”
Zo, denkt Walter, als het zo door blijft gaan moet iedereen zo geleerd zijn als de schrijver.
Wie heeft het eigenlijk geschreven?
Als hij het vraagt krijgt hij gauw antwoord. Maarten Luther. Wie moet dat wel niet zijn? Zo te horen wel een wijs iemand, die Maarten Luther…
