PKN: Geen boycot van Israël
De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) zal niet oproepen tot het boycotten van Israël. Wel zal zij in een brief aan de Israëlische overheid de veiligheidspolitiek van dit land „indringend aan de orde stellen.”
Dat zei dr. A. J. Plaisier, scriba van de PKN, vanmiddag in de Domkerk in Utrecht bij de presentatie van het document ”Uur van de waarheid. Een woord van geloof, hoop en liefde uit het hart van het Palestijnse lijden”. In het –omstreden– document roepen Palestijnse christelijke theologen christenen wereldwijd ertoe op de „bezettingspolitiek” van Israël als zonde te bestempelen en een economische boycot tegen dit land in te stellen.Dr. Plaisier zei dat het de taak van de kerk is zich blijvend te bezinnen op de bijzondere plaats van Israël in het heilshandelen van God. „Echter, een interpretatie op grond waarvan land geclaimd wordt, die dan als vrijbrief fungeert om anderen te onderdrukken of te ontrechten, kan de toets van een christelijke leeswijze niet doorstaan.”
De scriba sprak uit dat de Protestantse Kerk zich „onopgeefbaar” verbonden weet met het Joodse volk. Hij zei ook te begrijpen dat Israël, gezien het steeds weer opkomend antisemitisme, behoefte heeft aan veilige en verdedigbare grenzen. „Maar een veiligheidspolitiek die mensen van een nabuurvolk vernedert, beknot in vrijheid, en land en bezittingen in beslag neemt, is onrechtvaardig, en schept op de lange duur evenmin veiligheid.”
Liefde dekt volgens hem niet toe dat de bezetting van Palestijnse gebieden naar internationaal recht illegaal is. „Dat geldt ook voor de nederzettingspolitiek.”
Duurzame veiligheid in het gebied kan „alleen samengaan met rechtvaardigheid en een positieve houding om vrede te bewerkstelligen. Dat laatste is een eis aan allen die verantwoordelijkheid dragen, Joden, Palestijnen en Arabieren.”
De Protestantse Kerk zal echter niet oproepen tot een boycot tegen Israël. „Wel zal ik de suggestie doen om in het kader van het Platform Verantwoord Ondernemen kritische vragen te stellen bij de vestiging of investeringen van bedrijven in Israëlische nederzettingen in bezette gebieden. Hiermee wordt immers een situatie gecontinueerd die schadelijk is voor de lokale bevolking en wordt een onwenselijke situatie in stand gehouden.”