Dat bleek zaterdag tijdens de generale synode van de GKV in Zwolle-Zuid. Op de agenda stond de bespreking van de contacten met de NGK, die in de jaren zestig ontstonden uit de GKV.Vrouw en ambt
Het besluit van de NGK om de ambten van ouderling en predikant open te stellen voor vrouwen, zit ds. L. W. de Graaff uit Hattem „heel hoog.” „Want hoe je het ook wend of keert, deze barrière ligt tussen ons.”

De Zwolse predikant ds. B. Luiten vroeg de NGK het besluit over toelating van vrouwen tot het ambt te heroverwegen. Hij had graag gezien dat de NGK de GKV hadden betrokken bij de bespreking over dit onderwerp. „We moeten deze materie samen aanpakken. Waarom kunnen de NGK niet achter hun besluit teruggaan?”

Ds. P. H. van der Laan (Meppel) vindt echter dat aan het besluit voldoende „gereformeerd denken” ten grondslag ligt. „Misschien wat anders gereformeerd dan we gewend zijn, maar ik zie geen blokkade of barrière voor verdere gesprekken. Niet de NGK hebben een barrière; wij zien barrières. Het is aan ons om na te gaan wat óns bezwaard. We kunnen niet van de NGK vragen zich anders op te stellen.”

Namens deputaten kerkelijke eenheid zei ds. H. van den Berg (Berkel en Rodenrijs) dat ze misschien wel zouden willen dat de NGK „teruggaan achter hun besluit”, maar dat dit niet aan de orde is. „De NGK hebben 18 jaar over de vrouw in het ambt nagedacht.”

Belijdenis
Een ander punt in de gesprekken tussen de GKV en de NGK betreft de binding aan de belijdenis. Een meerderheid van deputaten kerkelijke eenheid stelt in een ”balans” vast dat dit onderwerp geen blokkade meer hoeft te zijn voor intensievere kerkelijke contacten. Een deel van de deputaten is het daar niet mee eens en diende een minderheidsrapport in.

Deputaten schrijven in antwoord op vragen van synodeleden dat beide kerken het eens zijn over de noodzaak van een „onbekrompen en loyale binding” aan de belijdenis. Ondertekening van de belijdenis door ambtsdragers vindt in steeds meer Nederlands gereformeerde kerken plaats, constateren ze, „en de verwachting is dat het (kleine) aantal gemeenten waarin men niet ondertekent, verder zal teruglopen.” Verder heeft de landelijke vergadering van de NGK, die vorig jaar akkoord ging met de ”balans”, alle kerken opgeroepen de binding aan de belijdenis met een handtekening te bekrachtigen.

Dat boezemt vertrouwen in, zei ds. J. W. van der Jagt uit Dalfsen zaterdag. Hij verwondert zich erover dat er op de synodetafel een meerderheids- en een minderheidsrapport ligt. „Er moet sprake zijn van een taxatieverschil. En misschien zijn die verschillen alleen gevoelsmatig. De één let meer op het proces van de gesprekken, de ander op de feiten die er ook nog liggen. Kern is dat we nu, na verkennende gesprekken te hebben gevoerd, verder kunnen spreken over kerkelijke eenheid.”

Voor ds. G. Zomer (Den Bosch) en ouderling J. Kooistra (Haren) is dat nog een stap te ver. „Voor mij zijn er nog twee blokkades om tot kerkelijke eenheid te komen”, zei Kooistra, „namelijk de vrouw in het ambt en de ondertekening van de belijdenis door ambtsdragers. De weg is dus nog niet vrij voor gesprekken over kerkelijke eenheid.”

Volgens ds. Van der Jagt en ouderling J. F. Walinga uit Zoetermeer spreekt uit het minderheidsrapport van deputaten onvoldoende vertrouwen in de NGK. „U denkt dat u in de verkeerde trein zit, maar uw zorg komt te vroeg”, aldus Walinga. Deputaat ds. Van den Berg sprak van „bindingsangst”.

De synode spreekt op 21 juni verder over de contacten met de NGK. Ze wees zaterdagmorgen enkele revisieverzoeken van de kerken in Drachten-Oost, Ten Boer, Vroomshoop en Smilde af.