Het idee van een vaste winkel is min of meer uit de nood geboren, legt Tupperware-manager Rex Pierik uit. „We werken sinds anderhalf jaar met 25 mobiele kiosken waarmee we in overdekte winkelcentra en op beurzen staan. Op die manier willen we Tupperware-producten onder de aandacht van een groter publiek brengen.”

Laat er nou in de Groningse binnenstad geen overdekt winkelcentrum zijn. En dus werd het een heus pand. Op proef, dat wel. „We hebben doelstellingen geformuleerd en gaan aan het eind van dit jaar bekijken of we die hebben gerealiseerd. We sluiten op voorhand niets uit.”

Als het aan de eigenares van de winkel -Greet Everts- ligt, wordt het nieuwe concept een blijvertje. De kans van slagen is volgens haar bijzonder groot. Met 28 jaar ervaring als Tupperware-demonstratrice -„gemiddeld vijf avonden per week”- kent ze het klappen van de zweep. „’t Zijn zulke mooie producten. En zo’n avond bij een gastvrouw is reuze gezellig. We doen kook- en bakdemonstraties, wisselen tips uit met klanten en noem maar op.” Ze heeft er graag ook mannen bij, verklapt ze. „Die geven makkelijker geld uit als ze weten dat iets goed is. Vrouwen twijfelen langer.”

Een winkel kan makkelijk als concurrentie worden gezien door de demonstratrices. Niet waar, betoogt Everts, die in twee alinea’s de Tupperware-strategie uit de doeken doet. De winkel dient vooral als lokmiddel. „Wij bereiken met de party’s maar 10 procent van onze doelgroep. Zo’n 90 procent loopt dus nog vrij rond. Die mensen hebben geen zin in een party, geen tijd of wat dan ook. Een winkel ligt voor hen meer voor de hand.”

Stapt een beoogde klant over de drempel, dan zijn er een paar mogelijkheden. „Hij of zij koopt iets. Dat is prima, maar het kost altijd het volle pond. We hebben hier geen acties of aanbiedingen.” Demonstratrices uit de Groningse regio, die ook in de winkel actief zijn, zullen echter altijd -„geheel vrijblijvend”- peilen of de klant interesse heeft in het verzorgen van een party. „Dat is aantrekkelijk, want dat levert weer cadeaus en interessante kortingen op.”

Tupperware laat het mes graag aan meer dan twee kanten snijden, maar de party’s blijven voor ons nummer één staan. „Die hebben ons uiteindelijk groot gemaakt in de veertig jaar die we bestaan”, vindt Pierik. Hij claimt ook maar meteen het marktleiderschap op het gebied van directe verkoop. „In Nederland verzorgen 3000 mensen demonstraties voor ons, wereldwijd zijn er dat 1 miljoen.” Over financiële cijfers spreekt hij liever niet, maar uit het jaarverslag blijkt dat Tupperware vorig jaar voor ruim 1,1 miljard dollar (1,1 miljard euro) omzette.

Het is de organisatie trouwens wel eens meer voor de wind gegaan. Zo is de toestroom van demonstratrices -er zijn in toenemende mate ook heren actief op dit terrein- nogal afhankelijk van de heersende economische wind. „Als de banen voor het oprapen liggen, kiezen de meeste mensen voor een vaste baan. Dat werkt in ons nadeel”, legt Pierik uit. „Wat dat betreft zijn de vooruitzichten juist nu weer gunstig.” Een andere bedreiging kan de partymoeheid van het publiek zijn. „Er zijn wel heel veel fabrikanten die ons systeem hebben afgekeken. Maar met de winkel gaan we dus aan dat probleem werken.”

Het merk kampt in Nederland met een wat oubollig imago. Wat daar de reden van is, blijft gissen, aldus Pierik. „Misschien hebben we wel eens te lang gewacht om met nieuwe kleuren op de markt te komen”, vermoedt Everts. Demonstratrice Gea wijt het imagoprobleem voor een deel aan onbekendheid. „Ik kom nog steeds mensen tegen die zeggen: Hé, bestaat Tupperware nog steeds?”

Wat mevrouw Kamminga -een van de eerste klanten gisteren- betreft hoeft Tupperware zich over oubolligheid geen zorgen te maken. „Kijk maar eens rond. Ik vind de producten juist trendy.” Het gaat al lang niet meer alleen om een perfect sluitende broodtrommel of lekdichte beker. Het assortiment breidt zich langzaam maar zeker uit. Kurkentrekkers, knoflookpersen, messensets, tandenborstelhouders, ze dragen allemaal de naam van Tupperware.

Mevrouw Kamminga is behoorlijk weg van de siliconenbak- en vriesvormen. „Ik bak vaak een cake. Een springvorm wordt vies of gaat roesten en er blijven altijd cakeresten aan het metaal zitten. De Tupperware-vormen zijn flexibel. Je kunt ze zelfs opvouwen. Dat scheelt een hoop ruimte.” De prijs is aan de hoge kant, vindt ze. „Maar Tupperware-producten gaan een leven lang mee. Is er iets stuk, dan krijg je een nieuw artikel. Dat moet je wel meewegen.” Ze besluit nog even door te praten met Gea. „Wie weet, organiseer ik wel een party. Dat zie ik eigenlijk best zitten.” En het zou de siliconenbakvormen mooi een stuk goedkoper maken.