„Jezus hielp ons erdoorheen”
Duizenden mensen uit ongeveer 600 kerken herdachten woensdagavond de aanslagen op de Twin Towers. Het werd een grootse happening in Madison Square, het grootste en oudste theatercentrum van New York, in hartje Manhattan. ”Over genade en hoop”, luidde het motto.
De controle voor de ingang van het historische vermaakcentrum was opnieuw scherp. Elke aanwezige moest tassen openen en werd elektronisch doorgelicht.
Het programmabord voor de avond gaf de woorden ”God bless America” aan. De bekende uitspraak was talloze malen te horen, een mengeling van ongeknakte Amerikaanse trots en het geloof in Jezus. „De helden zijn er niet meer”, zegt presentator Alan Houston, „maar we kennen de held van deze tijd, Jezus Christus. „We hebben gezien dat Amerikanen een deel van een geheel zijn, iets dat groter is dan wij”, aldus ds. A. R. Bernard. „Er is een God Die ons troost en onze hoop vernieuwt.”Jeremia del Rio, directeur van de Northeast Clergy Group, een groep van 250 predikanten die verbonden is aan de Ground Zero Task Force, noemt God relevant voor deze tijd. „Wij werken nu samen voor een levenslange genezing van deze stad”, klinkt het optimistisch.
Ds. Tom Mahairas, directeur van Citymission, verwijst naar de tekst dat God de wereld zó liefgehad heeft, dat Hij Zijn Zoon gaf voor deze wereld. „Deze wereld is niet de moslimwereld”, zo zegt hij in weerwil van alle officieel afgezworen haat tegen de islam, „maar een katholieke, protestantse en Joodse wereld.” Op Amerikaanse wijze weet hij vele „duizenden bekeerlingen” te melden, inclusief 65 homoseksuelen die „Jezus hebben aangenomen als hun persoonlijke Verlosser.”
De mannen van de politie en de brandweer zijn uiteraard de helden, zoals ze overál in Amerika als helden vereerd worden. Honderden gaven immers hun leven om anderen te redden. John Picarello van het New York Fire Department (NYDP) legt een persoonlijk getuigenis van zijn geloof af. „God heeft een plan voor deze stad. Wie op Hem vertrouwt, heeft geen vrees.” Duizenden joelen en roepen Halleluja. Nilsa Rivera, vrouw van een omgekomen brandweerman, noemt de elfde september geen dag van rouw maar van blijdschap: „Mijn man heeft de finish gehaald en looft nu eeuwig God, de Koning der koningen. God roept Zijn kinderen thuis. De dood komt altijd zonder waarschuwing. De elfde september is geen dag van verlies maar van overwinning.”
De mengeling van ongebroken Amerikaanse trots en een sterk geloof in God en in de toekomst duldt op deze avond eigenlijk weinig van een rouwstemming. De gouverneur van de stad New York, George E. Pataki, noemt de gebeurtenissen van 11 september een tijd van verdriet en pijn, maar ook van trots, gezien de kracht die er bij de New Yorkers gezien wordt. Iemand roept hard: Het is Jezus Die ons erdoor hielp. Pataki noemt daarop als tweede bron van kracht: ons geloof. „Ik ben trots op jullie en op jullie geloof.”
De harde wind die halverwege de dag in New York opstak -zo hard zelfs dat veel terrassen gesloten moesten worden- spreekt ook tot de verbeelding. Gouverneur Petaki vergelijkt het hoog opgewaaide stof met de zielen die God tot Zich riep, als teken dat God deze mensen liefhad en bij Zich wilde hebben. Senator Charles Schumer vergelijkt het omhooggeslingerde stof met de rusteloosheid van de zielen die hun leven gelaten hebben. Maar nog meer zou het betrekking hebben op de rusteloosheid van de zielen die deze gruwelijke daad op hun geweten hebben en nooit meer vrede zouden kunnen vinden.
