Het lijkt een succesverhaal dat je alleen in de boeken tegenkomt. Na twee jaar lts en enkele baantjes bij andere ondernemingen startte Wim Beelen op 17-jarige leeftijd zijn eigen bedrijf. „Ik kocht doorgedraaide landbouwproducten bij de veiling, die gingen voor veevoer weer de deur uit.” Later begon hij een detacheringsbedrijf dat personeel voor de vuilophaaldienst in Ede leverde en in de provincie Utrecht het maaien van bermen verzorgde.In 1999 legde Beelen de basis voor zijn sloopbedrijf. De beslissing om na een aantal klussen voor anderen die markt als hoofdaannemer te betreden, ging niet zonder emotie gepaard. „Ik ontdekte dat andere slopers niet volgens de regels werkten. Daar weigerde ik aan mee te doen. Op dat moment heb ik mezelf voorgehouden om mijn onderneming uit te laten groeien tot het grootste sloopbedrijf van Nederland.”

In de tijd dat de eerste berichten over fraude boven de aannemerswereld losbarstten, was Beelen klaar om zijn slag te slaan. „Wij kenden hun problemen niet en waren bovendien al zo scherp ingericht dat we overal de markt op eigen kracht konden betreden.”

Had hij in de beginperiode tussen de 20 en de 30 vaste en tijdelijke medewerkers in dienst, inmiddels zijn er ongeveer 225 man voor zijn bedrijven aan de slag. De Beelen Groep is uitgebreid met divisies op het terrein van asbestverwijdering, containers, recycling en vastgoed.

De vastgoedpoot was niet onbelangrijk voor de ontwikkeling van het bedrijf. „De winsten uit de projectontwikkeling zijn gebruikt voor investeringen in sloop en asbestverwijdering”, zo verklaart de jonge ondernemer zijn aanpak. Om te groeien zag hij de eerste jaren af van grote winsten. Inmiddels is het rendement flink gestegen. „We zijn doorlopend met zestig tot zeventig projecten bezig. Anderen gingen er de afgelopen jaren op achteruit, wij groeiden.”

Het hoofdkantoor bevindt zich nog steeds in Nunspeet. Een verhuizing acht Beelen niet uitgesloten. Hij ziet om naar meer ruimte, maar omdat de gemeente „zich traag opstelt” kijkt hij elders in de regio. Ook in Amsterdam en Breda verrijzen momenteel vestigingen, voornamelijk bedoeld voor de recyclingactiviteiten. In de omgeving van Utrecht wordt onderhandeld over een eigen locatie.

„We strippen gebouwen en zorgen zelf voor de verwerking van vrijwel alle materialen.” Als voorbeeld noemt Beelen een ziekenhuis in Haarlem dat het sloopbedrijf nu onderhanden heeft. „Dan heb je het wel over 80.000 ton. We scheiden betonpuin en mengpuin, dat gaat naar respectievelijk de betonindustrie en naar de wegenbouw. Asfalt verdwijnt weer in de molen en hout in een energiecentrale. Er blijft slechts 3 procent restafval over. Meestal betreft dat dakleer en asbest.”

Bij de woningen is dat beeld niet veel anders. Voor de toekomst maakt Beelen zich evenwel zorgen. „Wij slopen nu vooral naoorlogse woningen, maar als je ziet wat er in de huidige nieuwbouwwijken verdwijnt, dat wil je niet weten. Piepschuim met een laagje beton, gasbeton, gips dat is verbonden met andere materialen. Allemaal rommel die je niet schoon krijgt en nauwelijks te recyclen is. Wellicht komen er in de toekomst nieuwe verwijdermethodes op de markt, maar het gebruik daarvan zal veel duurder zijn. Ik begrijp niet waarom de overheid daar niets aan doet.”

Om de concurrentie voor te zijn, heeft hij een sloopkraan met een giek van 40 meter later vervaardigen. „De kosten bedroegen 1 miljoen euro. Iedereen verklaarde me voor gek, maar er is nu al voor meer dan een jaar werk voor deze kraan. Over het algemeen worden gebouwen van vijftig jaar oud gesloopt. Een halve eeuw geleden waren veel grote panden al 40 meter hoog, straks komt de te slopen generatie op 60 meter.” Daarom wordt in mei de hoogste sloopkraan ter wereld afgeleverd in Nunspeet. De giek daarvan heeft een lengte van 61 meter.

Dit jaar voorziet de ondernemer nog groei in Nederland, daarna zal de omzetstijging wellicht afvlakken. Daarom oriënteert hij zich op België. „Daar liggen veel kansen, kijk alleen maar naar de vele oude fabriekspanden die met geld van de EU gesloopt gaan worden.”

Zijn succes stoelt volgens hem op een aantal trefwoorden. „Kwaliteit, een scherpe prijs, het nakomen van afspraken, doorzettingsvermogen en hardwerkende vakmensen.” Over dat laatste heeft hij niet te klagen, want Beelen heeft een wachtlijst voor kraanmachinisten en chauffeurs. „Sommigen bellen me regelmatig op met de vraag of er een vacature is.”