Leeftijd: 27Oorspronkelijk kerkverband: Nederlandse Hervormde Kerk

Wanneer verliet je de kerk en waarom?
„Drie jaar geleden. Ik had simpelweg niet meer het gevoel dat de kerk mij iets te brengen had. Ik was op zoek naar innerlijke rust. Maar ik vond niet wat ik zocht. Werd van de kerk juist onrustiger, ongelukkiger. Vooral het beeld van God dat ik daar kreeg, boezemde mij angst in. Blijkbaar is dit het niet voor mij, dacht ik. Dus sloeg ik een andere weg in. Om wel die rust te vinden. Ik moest afstand nemen.

Ik kan niet leven met de angst die het geloof mij inboezemde. Angst is een onrustige emotie. Wie wil er nu een constante angst om dood te gaan? Dat had ik heel sterk. Nu nog steeds trouwens, maar veel minder. Steeds dacht ik: Stel dat ik nu kom te overlijden, heb ik het dan allemaal goed gedaan? Ik leefde met het beeld van een strenge, wrede God. Als geloof je zo angstig maakt, kan het niet goed zijn.

Met regels over het uiterlijk kon ik ook niet goed omgaan: het moeten dragen van hoeden en rokken, niet mogen dansen. Ik wil helemaal niet rebels zijn, maar in mijn ogen slaat dat helemaal nergens op. Naastenliefde is volgens mij de essentie van het geloof. Dat kom je in behoorlijk wat godsdiensten tegen.”

Waar sta je nu?
„Ik heb heel veel gepraat met mensen. Ik vroeg hun: „Hoe weet je nou zeker dat de God van de Bijbel de enige en ware God is?” Niemand kon daar antwoord op geven, want het is een geloof. Er zijn geen feiten. Ik denk dat mensen geloven omdat ze zichzelf daarvoor openstellen. Geeft iemand zich echt over aan God of wil hij dat alleen? Mensen zoeken altijd ergens houvast aan. Daarom vind ik ’klakkeloos’ geloven veel te gemakkelijk.”

Hoe wil je jezelf omschrijven?
„Als een zoekende. Ik heb zo veel gezocht. Tot vermoeiens toe. Ik heb tegen God gezegd: „Ik wil zo graag de waarheid zien, niet de door mensen bedachte regels.” Ik las in de Bijbel. Soms heel bewust, met het idee: Misschien komt er vanavond een wending in mijn leven.

Ik ben er nog steeds mee bezig, maar niet zoals het mij is opgelegd. Ook zoek ik het niet in andere dingen.”

Heb je ooit overwogen om terug te keren naar de kerk?
„Nu heb ik daar weinig behoefte aan. Ik zeg niet dat ik nooit meer zal gaan. Maar ik ga niet naar een soortgelijke kerk als waar ik vandaan kom. Ik sta nog open voor het geloof. Overigens niet alleen voor het christelijke geloof, ook weer niet voor alle religies. Ik ben gelovig, maar niet binnen strakke lijnen. Niet meer in relatie tot een kerk.”

Hoe kijk je aan tegen een leven na dit leven?
„Ik geloof wel dat er iets is, dat je ergens heengaat. Het enige wat overblijft als iemand overlijdt, is een leeg omhulsel. Wat die persoon maakte, is weg. Ik blijf de angst houden dat er wel een hemel en een hel is. Dan krijg ik het te horen: Nou, Gerdine, je hebt het niet echt goed gedaan. Ik stel me voor dat ik dan tegen God zou zeggen: Ik heb zó gezocht, zó mijn best gedaan.”

Dit is het vierde deel in een serie over kerkverlating. Dinsdag deel 5.