Albert Groothedde over Israël: Niet mogelijk om neutraal te blijven
Het is voor Albert Groothedde niet mogelijk om neutraal te blijven bij wat in Israël gebeurd is. „De verschrikkingen raken me diep.”
Dat zei de voormalige Israëlwerker van het Centrum voor Israëlstudies (CIS) vrijdagavond tijdens een uitzending van De Verkenners. Groothedde is met zijn gezin sinds kort terug in Nederland. Zij hebben De Verkenners opgezet: een videoproject van drie samenwerkende Israëlstichtingen: Steunfonds Israël/Isaac Da Costafonds, Stichting Steun Messiasbelijdende Joden en het Centrum voor Israëlstudies.
Initiatiefnemer van de uitzending, die vooral voor jongeren bedoeld was, was auteur Gerjanne van Daalen-Ruijgrok uit Maasdijk. De commissie Israël van de Hersteld Hervormde Kerk heeft zich bij dit initiatief aangesloten.
Bijzonder volk
Een van de vragen die Van Daalen de aanwezigen voorlegde was: „Kan ik niet gewoon neutraal blijven?” Albert Groothedde zei niet te snappen hoe je bij deze verschrikkingen neutraal kunt blijven. „Het heeft ook alles te maken met mijn geloofsovertuiging. Het volk Israël is een bijzonder volk. God heeft dat volk uitgekozen voor Zijn plan om het heil in de wereld te brengen. Dat is gebeurd door de Heere Jezus. God heeft gezegd dat Israël Zijn volk blijft. Dat wordt nu op de korrel genomen. De vijanden van het evangelie willen Gods trouw ontkrachten. Dat raakt mijn christen-zijn.”
Zijn vrouw, Martha Groothedde, is het met hem eens: „Er gebeurt nu zoveel wat oneerlijk en wat onrechtvaardig is. Dit is terreur, kwaad in een gruwelijke vorm. Ik kan niet neutraal blijven.”
Gesprek aangaan
Jeanette, een Nederlandse vrouw die in Israël woont en die via een livestream in de uitzending was, raadde aan het gesprek niet uit de weg te gaan. „Als volgers van Jezus worden we geroepen om op het licht te wijzen. Breng het in gebed als het te spannend wordt.”
Zij heeft heel even met het idee gespeeld om terug te gaan naar Nederland, maar dat denkbeeld heeft ze bijna direct verworpen. Haar man is opgeroepen en in de buurt gestationeerd. Ze zei sterk het gevoel te hebben om het „samen te doen. Het land is mijn thuis geworden”.
Jeanette noemde het feit dat het leger bij de aanval van Hamas niet klaar stond „onbegrijpelijk” en „ingrijpend”. Het is volgens haar een slag voor het collectieve vertrouwen.
De juriste roemde de saamhorigheid in het land. „Buitenlanders en toeristen verlaten het land, maar ik hoor niet van Israëli’s die weg willen. Ze komen juist het land binnen om te helpen.”
Bunkers
André Diepenbroek van de Israëlische ambassade had een duidelijke mening over de reactie van Israël. „Die is tot nu toe beperkt. De luchtmacht richt zich op specifieke doelen van Hamas, zoals bunkers. Er worden geen wijken platgegooid. Als de piloten onderweg zijn, gaat er een bericht naar de inwoners van Gaza of er komt eerst een knalbom zodat de burgers de kans krijgen om weg te komen.”
Hij zei dat dit niet de eerste aanval is van Hamas en dat forse actie nodig is. „Nu moet er zo’n reactie komen dat Hamas en islamitische Jihad worden opgedoekt.”
Op de vraag of er wel sprake is van een eerlijke strijd, zei Diepenbroek dat de vraag moet zijn waarom Hamas is begonnen met vechten. „Wat er nu gebeurt, is er een gevolg van dat Hamas begonnen is. Ze deden dat nietsontziend. Ze schoten eerst raketten. Toen iedereen in de schuilkelder was, braken ze door de hekken en doodden ze de mensen daar. Dat is iets anders dan waarschuwen.”
Diepenbroek sprak mensen van hulpdiensten die de huizen met gedoden binnengingen. „Iemand vertelde me dat hij een huis was binnengegaan waar ze de kinderen bij elkaar gezet hadden met autobanden om hen heen, waarna ze in brand gestoken werden. De ouders waren vastgebonden op hun stoel en moesten ernaar kijken. Als men dit doet, wat verwacht men dan?”
Muur van haat
Van Daalen kwam in haar slotwoord terug op een reis die ze in betere tijden maakte in Israël. Het raakte haar dat zij vrij het gebied in en uit kon gaan en de Palestijnen niet. „Het is nodig, maar het doet wel wat met mensen. Er staat een metershoge muur maar ook een muur van haat en geweld. Ik heb een boek gelezen van een zelfmoordterrorist die tot geloof kwam en zich daarna inzette voor vrede tussen de Joden en de Palestijnen. Christus is onze vrede. Echte vrede is alleen mogelijk als we Christus in ons hart sluiten. Als we Hem kennen, worden we één met Hem en zijn we broeders en zusters. Het is nodig om te blijven bidden voor de bekering van het Palestijnse en het Joodse volk.”