Zoute zeewind tast Vredeskerkje Bergen aan Zee aan, restauratie noodzakelijk
De zoute zeewind heeft het Vredeskerkje in Bergen aan Zee ernstig aangetast. Stichting MAD, die het van 1918 daterende gebouw beheert, is een sponsor- en publieksactie begonnen om de dringend noodzakelijke restauratie te kunnen bekostigen.
„De bakstenen en de mortel van de buitengevels zijn aan ernstige erosie onderhevig. De buitenlaag en de voegen brokkelen steeds verder af en dat is een onomkeerbaar proces”, aldus de stichting. De erosie is een gevolg van jarenlange opslag van zout en vocht, een veel voorkomend probleem bij gebouwen dicht aan de kust.
Volgens deskundig advies moeten alle stenen uit het buitenblad van de gevels aan de noord-, west- en zuidzijde worden vervangen door nieuw te bakken stenen. Ook de stenen die er nog goed uitzien zijn, zo blijkt uit metingen, zodanig belast met vocht en zout dat ook zij op termijn eroderen.
De stenen vervangen door een partij bestaande bakstenen is voor MAD geen optie, gezien het grote aantal (14.300) en de vereiste kwaliteit. „Bij nieuwe stenen en mortel kan de receptuur zodanig samengesteld worden dat deze beter bestand zijn tegen vocht en zout en kan rekening worden gehouden met afmetingen en kleur.’’
Het herstel is begroot op circa 275.000 euro. Dat gaat de draagkracht van de stichting ver te boven. Omdat het kerkje een provinciaal monument is, kan voor 40 procent een beroep worden gedaan op provinciale subsidie. Voor de restauratie zijn al diverse bijdragen en toezeggingen ontvangen. MAD kijkt nog aan tegen een tekort van circa 90.000 euro.
Het herstel is gepland voor de periode maart-juni volgend jaar. Dan moet wel uiterlijk eind dit jaar duidelijk zijn of de kosten volledig worden gedekt.
Het kerkje in een open duinvlakte aan de rand van Bergen aan Zee kwam tot stand op initiatief van Marie Amalie Dorothea van Reenen-Völter, echtgenote van de toenmalige burgemeester van Bergen. De voorletters van haar namen vormen de naam van de beheersstichting. Zij wilde na de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog een gebaar van vrede maken en stichtte „een kerkje voor allen”, niet gekoppeld aan een geloofsovertuiging of kerkelijke gemeenschap, maar ongebonden en toegankelijk voor iedereen. In het gebouw met gebrandschilderde ramen en een van houtsnijwerk voorziene kansel worden uiteenlopende culturele activiteiten, muziekuitvoeringen, lezingen en exposities gehouden. Met Pasen, in de zomer en met Kerst zijn er oecumenische diensten. Ook wordt het kerkje veel gebruikt voor huwelijken en uitvaarten.