Waarom Marian uit Genemuiden tracheostomacursus volgde: „Ze is als een rots in de branding”
Marian Eenkhoorn-Boonzaaijer (49) uit Genemuiden is acht jaar vrijwilliger bij AlbertJan (9). Hij heeft het syndroom van Down. Zijn moeder, Annelies Kaslander-Beens (47), wil haar plaatsgenoot graag in het zonnetje zetten. „Ik kan op Marian bouwen.”
AlbertJan heeft 24 uur per dag toezicht nodig omdat hij een tracheostoma heeft. Dat is een buisje in de hals naar de luchtpijp toe. AlbertJan kan die er per ongeluk uittrekken. Ook kan de canule kan vol raken. Die moet dan direct uitgezogen worden.
„Toen AlbertJan twee jaar oud was, is hij enorm ziek geweest”, vertelt moeder Kaslander. „Wat hij precies mankeerde, weten we tot op de dag van vandaag niet.” AlbertJan lag een aantal weken op de Intensive Care en daarna nog een halfjaar in het ziekenhuis. Zelfstandig ademen lukte hem niet meer. Daarom is er een canule geplaatst.
Eenkhoorn komt elke vrijdagmiddag langs om met de negenjarige te wandelen of om gewoon gezellig bij hem te zitten. Een jaar lang zwom ze samen met AlbertJan, maar dat kon na niet meer nadat de canule bij hem was geplaatst. Eenkhoorn wilde wel graag blijven ondersteunen. Daarom deed ze een tracheostomacursus.
„Ik ben door de continue zorg aan huis gebonden. Daarom vind ik het heel fijn wanneer Marian er is”, zegt Kaslander. „Ik kan dan mijn wekelijkse boodschappen doen. Ik vind het fijn dat ze zo ontzettend trouw is. Ze heeft in de afgelopen jaren geen enkele keer afgezegd. Ze is als een rots in de branding.”