De predikant van de hervormde gemeente in Barneveld staat deze woensdag 25 jaar in het ambt. In zijn huiskamer staat een koperen kunstwerkje met twee opgeheven handen. „We moeten onze handen uitstrekken naar God. Elke morgen, en zeker op zondagmorgen, sta ik vroeg op om bij God te zijn. Hoe langer ik met de Heere leef, hoe meer ik de vreugde van Hem ervaar. Laat Hem eerst spreken als je voor Zijn aangezicht komt.”

Aart Bloemendal had in zijn jeugd niet het idee dat hij predikant zou worden. Na de mavo ging hij in zijn woonplaats Uddel werken bij kalvermelkfabriek Alpuro, eerst in de fabriek, later op kantoor. In militaire dienst bleef een opmerking van een officier hem bij. „Hij zei dat ik moest gaan studeren. Dat ben ik gaan doen toen ik kort daarna tot geloof kwam. Eerst heb ik de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Bond gevolgd. Daar werd ik opgeleid tot godsdienstleraar. Vervolgens studeerde ik in deeltijd aan de Universiteit van Amsterdam voor een theologische opleiding.”

Hij was door dr. Mart-Jan Paul gewaarschuwd voor de geest aan de UvA. „De hoogleraren theologie geloofden dat de meeste geschiedenissen in de Bijbel niet echt gebeurd waren. Dat heeft me echter, dankzij de waarschuwingen vooraf, niet aan het twijfelen gebracht.”

Bidstonden

Tijdens zijn predikantschap is hij wel veranderd. „Ik kom uit de Christelijke Gereformeerde Kerken en had eerst moeite om me het hervormde denken eigen te maken. Ik voel me nu verbonden met de hervormde gemeente Barneveld, waarheen ik geroepen ben. Tegelijkertijd heb ik goede contacten met andere voorgangers, van oud gereformeerd tot evangelisch. Ik zou zomaar een beroep naar een gemeente van een andere kerk kunnen aannemen. Ja, ik ben enigszins congregationalistisch, zou je kunnen zeggen.”

Die ontwikkeling is volgens de Barneveldse predikant ingezet in 2003, toen ds. A.J. Simons in Goudswaard bidstonden organiseerde waaraan voorgangers uit diverse kerken deelnamen. „We voelden ons verbonden en legden onze gezamenlijk nood neer voor de Heere.”

Daarnaast keek hij steeds meer over de grenzen. „Door de organisatie HeartCry kwam ik in contact met de Zuid-Afrikaanse prediker Etienne Maritz en door pastoraal werker Marco de Wilde leerde ik het actuele puriteinse gedachtegoed kennen. Ik denk dan aan predikers als R.C. Sproul, Sinclair Ferguson en John McArthur.

In 2013 ben ik naar een conferentie van Ligonier Ministries in Orlando in de Verenigde Staten geweest. Het bleek daar dat oude tegenstellingen, bijvoorbeeld over de doop, waren overbrugd. Er waren scherpe discussies, maar tegelijkertijd was er hartelijke verbondenheid. Die broederlijke liefde heeft mij veel gedaan.”

De heiligheid van God is van groot belang, zo leerde Sproul hem. „Het gaat erom dat God verheerlijkt wordt in de mens en dat de mens zich verheugt in God. Het is niet het ultieme doel dat je bekeerd wordt, maar dat je na je bekering steeds meer het beeld van God laat zien in je leven.”

Huwelijkscursus

De Barneveldse predikant legt eigen accenten, onder andere als het gaat om de doop. „De doop is niet vanzelfsprekend. Ze wordt toegediend aan kinderen van gelovige ouders. Daarom heb ik altijd eerst een gesprek met de doopouders. Het gevolg kan zijn dat de doop wordt uitgesteld.”

Een ander punt van groot belang is voor ds. Bloemendal het huwelijk. „Het is nodig dat de heiligheid van het huwelijk in deze tijd wordt belicht. Het doel van het christelijk huwelijksleven is om Christus te weerspiegelen en in liefde en trouw voor Gods aangezicht te leven.”

Hij startte in Groot-Ammers, samen met zijn vrouw, een huwelijkscursus en heeft dat de afgelopen winter ook in Barneveld gedaan. „Er waren dertien stellen. We hebben geprobeerd hen inzicht te geven in het christelijke huwelijk.”

Zondag 1

De Barneveldse predikant zit in de visiegroep van Bijbels Beraad M/V. „Het is van groot belang om het christelijk huwelijk –tussen één man en één vrouw– te benadrukken en te beschermen tegen aanvallen van buitenaf die steeds feller worden. Laten we vasthouden dat er zegen valt te verwachten van het leven naar Gods geboden.”

Een tekst die voor hem veel betekent, is Romeinen 14: 7,8: „Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, en niemand sterft voor zichzelf. Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere.”

Ds. Bloemendal: „Deze tekst lijkt veel op Zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus. Hoe langer ik met de Heere leef, hoe meer ik de vreugde ervaar van Zijn nabijheid.”