Inmiddels is wel duidelijk dat de hooggespannen verwachtingen van verdedigers van duurzame energie niet vervuld worden. Verschillende Amerikaanse oliemaatschappijen zoals ExxonMobil en Chevron hebben inmiddels laten weten zich vooral te blijven richten op nog meer winning van olie en gas. Investeren in duurzame energie heeft voor hen geen prioriteit. Europese bedrijven zoals Shell, BP en TotalEnergies zeggen daar wel geld voor vrij te maken. Maar ook zij hebben kenbaar gemaakt toch weer meer aandacht te geven aan winning van fossiele energie.

Een belangrijk argument van de Amerikaanse bedrijven voor deze koers is dat de winstgevendheid van duurzame energie lager is dan die van de winning van olie en gas. Europese bedrijven zeggen hun koers bij te stellen om de energiezekerheid te garanderen. Olie en gas blijven volgens hen nog lang nodig om voldoende energie te leveren.

Vooropgesteld, winst maken is geen verkeerd oogmerk van bedrijven. Zij hebben dat geld nodig om de continuïteit van hun onderneming zeker te stellen. Het afgeven op dat doel, zoals dat vaak in linkse kringen gebeurt, is onterecht.

De vraag is echter of het maken van megawinsten maatschappelijk verantwoord is. Zeker, de aandeelhouders zullen dat toejuichen, maar of de samenleving daarmee is gediend? Als de excellente financiële resultaten niet worden gebruikt om daarmee de mensheid op langere termijn te dienen, riekt dat naar uitbuiting.

Dit geldt temeer omdat de hoge winst vooral ook te maken heeft met de huidige gespannen geopolitieke situatie. De oliemaatschappijen spinnen garen bij de oorlog in Oekraïne en dientengevolge de boycot van Russische gas en olie.

Het is wrang dat oliereuzen vooral daardoor grote winsten boeken terwijl de gewone burger aangespoord wordt zuinig met gas en elektriciteit om te gaan. Die oproep heeft effect gehad. Het gasverbruik van burgers en bedrijven in ons land lag vorig jaar op het laagste niveau in vijftig jaar. Terwijl burgers naar deze oproep luisteren, zetten oliemaatschappijen hun oude beleid voort.

Zorgwekkend is dat op deze manier de noodzakelijke transitie van fossiele naar duurzame energie fors vertraging oploopt (bij de Europese bedrijven) of zelfs stagneert (bij de Amerikaanse bedrijven). Iedereen is het er inmiddels wel over eens dat de fossiele bronnen op termijn uitgeput raken en een omwenteling noodzakelijk is. Juist daarom zou van de energiereuzen verwacht mogen worden zich sterk te maken in de zoektocht naar alternatieven voor olie en gas.

Hoofdredactie