De medewerker van het reclamebureau die dit heeft verzonnen, verdient wat mij betreft een bonus. Want in dat ene zinnetje worden heel wat zaken met elkaar verbonden zonder dat het niet vliegen een nieuwe wet wordt. Zo maakt de slogan duidelijk dat we na moeten denken over hoe we onze vakantie vieren én wat die vakantie doet met het milieu. Ook zegt dit zinnetje impliciet waar het in de vakantie eigenlijk om moet gaan. Niet om de bestemming, om de verre of exotische reis, maar om het landen. Dat is psychologentaal, die betekent dat het belangrijkste doel van een vakantie is dat je tot rust komt.

Vakantie leidt voor nogal wat mensen namelijk al heel lang niet meer tot datgene waarvoor het eigenlijk bedoeld is. Niet zelden is het zoeken naar een betaalbare bestemming een flinke klus. Daarbij wordt vakantie steeds vaker niet gebruikt om te landen maar om te laten zien dat je materieel gezien snel bent opgestegen.

Vroeger had mijn vader twee weekjes per jaar vakantie. We deden in die vakantie steevast huisruil met RD-lezers in Zeeland. Het waren vakanties die je tegenwoordig lowbudgetvakanties zou noemen. Er hoefde geen huur betaald te worden en de reis naar het Zeeuwse was vanuit het midden van het land kostentechnisch prima te overzien. Toch staan de herinneringen eraan ook nu nog in m’n geheugen gegrift. De voorpret, het inpakken van de auto, de reis: het waren eigenlijk vakanties op zich.

Ik heb weinig met mensen die vliegen de grootste misdaad vinden die je in de 21e eeuw kunt begaan. Alsof je in je oude diesel wel heel Europa mag doorkruisen, als je Schiphol maar voorbijrijdt. 
Evenmin voel ik me thuis bij mensen die een vakantie waarvoor niet gevlogen hoeft te worden bij voorbaat mislukt vinden. Alsof je op een camping in Friesland minder tot rust kunt komen dan op een exotisch strand ergens ver weg.

Voor mij is het belangrijkste van een vakantie of je landen kunt. En dat staat helemaal los van de vraag of je voor die vakantie nu wel of niet opgestegen bent.