Het team kreeg de bijdrage in 2018 omdat de onderzoekers bronnen uit het Stadsarchief op een nieuwe manier zouden ontsluiten en digitaliseren. Daarna zouden de gegevens in één database beschikbaar worden gesteld aan het Stadsarchief, het Nationaal Archief en het onderzoeksinstituut NIOD. Dat is gebeurd, blijkt uit het onderzoek. „Er zijn tot nu tot 8200 documenten opgeleverd aan het Stadsarchief. Deze zijn inmiddels toegankelijk voor iedereen.” De gemeente had geen inhoudelijke bemoeienis met het onderzoek van het coldcaseteam.

In het boek Het verraad van Anne Frank van de Canadese schrijfster Rosemary Sullivan dat volgde op basis van het onderzoek, in januari vorig jaar, stond dat een joodse notaris hoogstwaarschijnlijk degene is geweest die de familie Frank heeft verraden. Daarop kwam veel kritiek. Volgens critici zou de conclusie te veel op aannames berusten en zouden de opgevoerde partijen niet of nauwelijks betrokken zijn bij het onderzoek.

Nadat zes toonaangevende Nederlandse historici de conclusies van het boek analyseerden en verwierpen, haalde de Nederlandse uitgeverij Ambo Anthos het werk uit de handel. Het stadsbestuur liet weten geschrokken te zijn dat er „onzorgvuldig en nalatig is omgegaan met het onderzoek en de publicatie” en er werd aangekondigd te gaan onderzoeken of de 100.000 euro teruggevorderd zou kunnen worden.

In december liet het team weten de Joodse notaris te blijven aanwijzen als de meest waarschijnlijke bron voor de inval van de Duitse bezetters in Het Achterhuis. Na alle kritiek hield het coldcaseteam de eigen bevindingen opnieuw tegen het licht in een tweede onderzoek. Volgens hoofdonderzoeker Pieter van Twisk was in het rapport van de historici sprake van „misleidende argumenten” en „genegeerd bewijs”. Ook zou het rapport de uitkomst van het onderzoek van het coldcaseteam niet weerleggen, maar in het beste geval „op een aantal punten alternatieve verklaringen of interpretaties” bieden, die volgens Twisk „in alle gevallen niet de meest plausibele zijn”.