Een reformatorische school is wellicht niet de plek waar je een uiting van beeldende kunst verwacht. Geloof komt uit het horen van het Woord, vinden reformatorische christenen immers. Toch is het de achterkant van het Wartburg Beroepencollege De Swaef in Rotterdam waar kunstenares Trude Euser (39) vijf weken met kwasten en spuitbussen in de weer is geweest.

Haar werk beslaat zo’n driehonderd vierkante meter en verbeeldt een tekst uit het Bijbelboek Jesaja: „Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden.”

Graffiti

Euser heeft de tekst vrij direct in beeld vertaald: op de schoolmuur is een jongen te zien die kijkt naar het licht, waar een adelaar vliegt. Volgende week hoopt ze de laatste hand te leggen aan het werk. Dan zal ze een tekst in het beeld verwerken, waardoor ook mensen die geen christelijke achtergrond hebben, begrijpen wat het beeld betekent en dat het uit de Bijbel komt.

Aanleiding voor het project was de graffiti die al jaren op de muur van de school werd gespoten. Dat was de directie van de scholenkoepel een doorn in het oog. Euser, docent beeldende vorming op het Wartburg, wist daar wel wat op. „In 95 procent van de gevallen laten graffitispuiters een muur met rust als die bedekt is met een schildering”, legt ze uit. „In Rotterdam is op veel plekken prachtige straatkunst te vinden, waar zelfs speciale wandelroutes langs lopen. Toen ik de directeur wat mooie voorbeelden liet zien van wat je kunt maken, werd hij enthousiast.”

Religieuze uiting

De bewuste muur –het zijn er eigenlijk drie– zit aan de achterkant van het gebouw en is vanuit de metro goed te zien. „De school staat midden in Rotterdam, een seculiere omgeving. Elke vijf minuten komen er mensen met de metro langs de school. Hun willen we een positieve boodschap meegeven uit de Bijbel.”

Tijdens een cursus over straatkunst sprak Euser met collega-kunstenaars over religieuze uitingen in de publieke ruimte. Wil je anderen een christelijke boodschap opdringen? Een schildering over een Bijbeltekst kan net zoiets worden als de tekst „Jezus leeft” op een dak. Wil je dat, of moet je je daar als kunstenaar verre van houden? De tekstverwijzing naar Jesaja wordt daarom klein, vertelt Euser, om de mensen die je wilt bereiken niet af te schrikken. Daarboven komt een Engelse tekst die de boodschap van het beeld verwoordt. Ja, het doet af aan de kracht van het beeld als je het uitlegt met woorden, geeft Euser toe. „Van mij hoeft het niet, maar de school wil er iets mee vertellen aan de buurt.” Hoe die tekst precies luidt, is nog onzeker, een aantal opties ligt bij de directie.

Hoe doe je dat: een tekening uitvergroten naar het formaat van een schoolgebouw? „Je kunt een raster maken, zodat je de verhoudingen daarop kunt baseren”, legt Euser uit. „Ik heb ervoor gekozen de contouren van de jongen en de vogel op de muur te projecteren en zo over te schilderen. Dat doe je in het donker, dus ik heb drie keer ’s nachts op de steiger gestaan.” Overdag was er de hitte, en het klauteren op de metershoge steiger.

Euser: „De kop van de jongen is alleen al vierenhalve meter hoog. Als je ervoor staat, ben je maar een klein poppetje. Als je dan op de steiger staat, zie je enkel een vlek. Je hebt geen idee wat je aan het doen bent. Om te zien of de verhoudingen kloppen, ben je steeds die steiger op en af aan het klimmen, met al je spuitbussen en emmers verf.’ Met name de eerste week was doorbijten, vertelt ze. „De muur bleek heel grove voegen te hebben, die ik allemaal moest opvullen. Bij de eerste vierkante meter dacht ik: waar ben ik aan begonnen?”

Kippenvel

Nu ze na vijf weken zwoegen klaar is, zijn de reacties uitsluitend positief, zegt Euser. Ondanks de van oudsher behoedzame houding van de reformatorische wereld tegenover beelden.

„De enige reactie die ik heb gehad was: ik krijg er kippenvel van als ik ervoor sta. Ik laat iets zien van Gods grootheid. In het hoofdstuk uit Jesaja waar deze tekst staat, komen heel de aarde en het heelal naar voren. Vervolgens wordt er ingezoomd op die kleine mens, bij wie God heel dichtbij komt. Dat vind ik heel mooi. Op de kunstacademie waar ik op zat, ging het er vaak over dat kunst moet schuren. Daar heb ik lak aan. God is mijn inspiratiebron. De natuur is ook prachtig. Neem een bloem, of een zonsondergang. Waarom mag dan iets wat daarop geïnspireerd is niet ook mooi zijn?”