Studenten die voor een stage of studie naar het buitenland gingen, hebben daar vijf jaar later nog steeds profijt van. „Je moet wel stevig in je schoenen staan.”

Antwerpen was enige tijd het centrum van de Tachtigjarige Oorlog, toen Willem van Oranje, burggraaf van de Belgische stad, hier de strijd leidde. Dat de stad in Spaanse handen viel, maakte hij niet meer mee. De Oranjes kwamen terug, meer dan twee eeuwen later.

Diest was ooit een Oranjestad, maar koos later partij tegen het Nederlandse koningshuis. Een wandeling door het Belgische stadje voert langs plaatsen die aan het vorstelijke verleden herinneren.

De naam van Johan Maurits van Nassau-Siegen leeft in Nederland voort in die van het Haagse museum Mauritshuis. In Duitsland wordt zijn naam met ere genoemd in Kleef, net over de grens bij Nijmegen.

Trapgevels, klokgevels. In het Duitse Lingen is duidelijk te zien dat hier ooit een Hollandse wind waaide. Een groot deel van de zeventiende eeuw zwaaiden de Oranjes er de scepter. Dat legde het stadje geen windeieren.

Diverse lezers reageerden op de oproep om hun ervaringen met christenen in het buitenland te delen.

Tijdens zijn bezoeken aan kerkdiensten in het buitenland deed prof. dr. F. A. van der Duyn Schouten tal van waardevolle ervaringen op.

De gastvrijheid en hoffelijkheid van christenen
in Australië troffen Wim de Vries toen hij in dat land verbleef.

In Ethiopië zag Jan Lock hoe woorden en daden een christelijke eenheid kunnen vormen waarvan een getuigenis uitgaat.

In India zag Joël Voordewind hoe een echtpaar in praktijk brengt wat in de Bijbel staat: de banden van het juk ontdoen.