Bidstond CGK-synode: op heilige grond en toch niet verteerd

De geschiedenis van Mozes bij de brandende doornstruik die niet werd verteerd, laat volgens de predikant uit Nunspeet zien dat de CGK en hun generale synode totaal afhankelijk zijn van God.

De CGK hielden donderdagavond in de Grote Kerk in Dordrecht een bidstond, omdat deze vrijdag de landelijke vergadering begint. „We bevinden ons hier op historische grond”, zei ds. Buijs, preses van de vorige generale synode. In Dordrecht werd in 1618 en 1619 de Nationale Synode gehouden. „Een synode die we altijd in verband zullen blijven brengen met het opkomen voor de volstrektheid van Gods genade. De Dordtse Leerregels vormen er het sprekende bewijs van. Ze werden in déze kerk, op 6 mei 1619, voorgelezen. Bijzonder om hier 400 jaar later bijeen te zijn.”

Heilige grond

Ds. Buijs preekte over het laatste gedeelte van Exodus 3:2, over de doornstruik die niet werd verteerd. „We bevinden ons vanavond vooral op heilige grond, als we betrokken worden in de openbaring van de Heere aan Mozes. ”Nec tamen consumebatur”, zo luidt de tekst op het zegel van ons kerkverband. „En toch niet verteerd.””

De predikant noemde de kerk „een wonder” van de eerste orde. „We hoeven niet te verhelen dat er zorgen en spanningen zijn in ons samenleven als kerken. Lezen we de Schrift nog op dezelfde manier? Zal het ons lukken om elkaar vast te houden, als de meningen op aangelegen punten steeds meer uiteenlopen? Hoe ziet de toekomst van de kerken eruit als we denken aan het spook van de kerkverlating dat in vrijwel alle gemeenten rondwaart?”

Het slot van Exodus 2 wijst erop dat de Heere bezig is om de verlossing van Israël uit Egypte voor te bereiden, nog voordat het volk tot Hem roept. „Onze Dordtse vaderen hadden het wel goed gezien: genade gaat aan alles vooraf. Een genade die een mens ook brengt op de plaats waar hij hoort. Dat merken we als we dit en ook het volgende hoofdstuk lezen. Dan treffen we een Mozes aan die het niet meer weet en niet meer kan. Een man die afhankelijk is geworden van de Heere.”

Crisis

De synodeleden kunnen de kerk dan ook niet redden, aldus ds. Buijs. „Zo wordt er weleens tegen afgevaardigden aangepraat: „Dit gaat toch wel een heel spannende synode worden. En jullie moeten zien dat je het roer van het kerkschip rechthoudt.”

De CGK verkeren in een crisis. „Zeker. Wanneer eigenlijk niet? Belaagd als ze wordt door haar drie doodsvijanden: satan, wereld en eigen ik. Maar in die crisis kan de Heere geen mensen gebruiken die hun eigen plan de campagne hebben. Die Hem daarmee voor de voeten lopen en zo de kerk meer kwaad dan goed doen.”

God wil mensen inschakelen, net als Mozes. „Mensen die door hartelijke bekering zichzelf aan Hem kwijt zijn geraakt, alle wapens hebben ingeleverd en aan alle eigen strijdmethodes gestorven zijn. Wat is dat bij tijden een harde leerschool. Maar o zo heilzaam. Zo kan de Heere Zijn genade aan ons kwijt en ons gebruiken in Zijn dienst. Ook als het om een synode gaat.”

De woorden „en toch niet verteerd” zijn volgens ds. Buijs een „wonderlijk geheim.” De Heere openbaart Zich in een doornstruik. „Hebben wij er in ons leven een indruk van gekregen hoe hoog-heilig de Heere is? Dat Hij maar niet „onze lieve Heer” is voor wie je geen vrees hoeft te hebben, bij wie je zomaar even binnenloopt en met wie je op voet van gelijkheid spreekt? Zien we dat wij als door en door onheilige, zondige mensen in het licht van Zijn majesteit en heerlijkheid verbrand moeten worden? Beven we wel eens voor God?”

De oudtestamentische verschijning van Gods Zoon verscheen in het vuur. „En Hij is er het diepste geheim van dat de doornstruik niet verteerd werd. Waarom? Omdat Hij later ons menselijk vlees en bloed zou aannemen. Hij heeft de vloek die zondaren verdienen op Zich genomen en is ermee aan het kruis gegaan. Ja, Hijzelf is daar als een onvruchtbare doornstruik geworden. En Hij moest wél door het vuur van Gods toorn verteerd worden.”

De CGK zijn „om Jezus’ wil” nog steeds niet verteerd, zei de Nunspeetse predikant. Het is namelijk de bedoeling om kerk van Christus in deze wereld te zijn. „Het is een van de aspecten die op deze synode nadrukkelijk onze aandacht zal vragen. In hoeverre beantwoorden we aan deze roeping? En welke wegen hebben we in gebondenheid aan het Woord van God in deze tijd te gaan om het licht van het Evangelie te verspreiden in deze wereld? Voelen we de urgentie om als kleine kerken het licht van Christus te laten stralen in deze donkere, verloren wereld?”

In het kerkgebouw van de cgk van Dordrecht-Centrum begint vrijdagmorgen de generale synode, die eens in de drie jaar wordt gehouden. De afgevaardigden vergaderen in november, januari en maart in totaal drie weken in de Oenenburgkerk in Nunspeet.

Bidstond CGK-synode: op heilige grond en toch niet verteerd

Kerk & religie

RD.nl in uw mailbox?