Kabinet wacht zwaar debat over falende jeugdzorg
Al jaren gaat het niet goed in de jeugdzorg, al jaren kondigt het kabinet plannen aan, al jaren verandert er niets tot weinig. Dat gaat ten koste van kwetsbare jongeren, zeggen veel Kamerleden opnieuw. Ze willen nu echt actie van het kabinet. En snel, want het geduld is op. Minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) en Maarten van Ooijen (Jeugdzorg) wacht maandag een zwaar debat met de Kamer.
Sinds 2019 hebben onder meer de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), kinderrechters, jeugdbeschermers, zorgverleners en wetenschappers diverse keren de Haagse politiek gemaand met spoed maatregelen te nemen. De kwaliteit van de jeugdzorg is ondermaats, de wachtlijsten lang en het personeelstekort groot. Jeugdzorgaanbieders klagen over te lage tarieven die gemeenten - die sinds 2015 verantwoordelijk zijn voor uitvoering van de Jeugdwet - betalen en op hun beurt klagen gemeenten over te weinig budget dat ze van het rijk krijgen.
Inmiddels dringen Kamerleden, de complete jeugdzorgsector, inspecties en gemeenten aan op snelle actie. Een deel van de Kamer en de sector beoordelen de recent gepresenteerde crisisaanpak door beide bewindslieden voor de jeugdbescherming - ook wel de ic van de jeugdzorg genoemd - als volstrekt onvoldoende.
Ook de zogeheten hervormingsagenda is er nog steeds niet. Hierin moeten concrete maatregelen worden vastgelegd om de kwaliteit van de jeugdzorg te verbeteren en de kosten ervan omlaag te brengen. Alle bij de jeugdzorg betrokken partijen werken daar al maanden aan. Het plan had er al begin dit jaar moeten liggen, maar dreigt er zelfs helemaal niet te komen.
De afgelopen dagen hebben negentien partijen uit de jeugdzorgsector en de grote steden brieven aan de Kamerleden gestuurd waarin ze dreigen hun medewerking aan de plannen te stoppen. Voor het Rijk is het budget leidend in plaats van de zorg voor kinderen, zeggen ze. De Nederlandse jeugdbeschermingsorganisaties hebben recent besloten om de meeste overleggen en bijeenkomsten met de landelijke overheid links te laten liggen. De werkdruk is veel te hoog en ze besteden hun tijd liever aan jongeren dan aan vergaderen.
De frustratie bij alle partijen is groot en bestaat al lang. Zij zeggen dat ondanks vele brandbrieven, noodkreten en alarmbellen de problemen in de jeugdzorg niet minder, maar juist groter en acuter zijn geworden.