Het sterven van Anne van der Bijl –een kleine twee weken geleden– zorgde ervoor dat de interesse voor het jaarlijkse evenement sterk toenam, aldus Open Doors. Verdeeld over twee bijeenkomsten trok te dag zo’n 4000 bezoekers. Ook online schoven de nodige mensen aan.

Maarten Dees, directeur van Open Doors, stond in de uitverkochte Midden Nederland Hallen in Barneveld kort stil bij het leven van Van der Bijl. Hij deed dit aan de hand van Handelingen 20, waar Paulus op het strand van Miléte afscheid neemt van de ouderlingen van Efeze. „Dat was geen ”tot ziens”, maar een ”vaarwel”. Een ontroerende, maar inspirerende geschiedenis in de context van Annes sterven.”

Dees trok vanuit de geschiedenis enkele lijnen naar het leven van Van der Bijl. Zo typeerde hij de oprichter van Open Doors als een echte evangelist. „Hij sprak altijd over de Heer.” Daarnaast was Van der Bijl iemand die beproevingen niet uit de weg ging, aldus Dees. Ook was hij –net als Paulus– iemand die weinig waarde hechtte aan zijn leven. „Eens bood hij aan de plaats van een krijgsgevangene in te nemen.”

De directeur werd geraakt door het overlijden van Van der Bijl. „Hij heeft veel meer voor mij betekend dan ik me vooraf had gerealiseerd.” Dees beschreef Van der Bijl als een geestelijke vader. „Zijn liefde voor God en het lezen van de Bijbel waren inspirerend.” Ook leerde Van der Bijl de directeur van Open Doors door het nieuws heen te kijken. „Als je het journaal kijkt, raak dan niet geïntimideerd, maar stel de vraag: wat betekent dit voor vervolgde broeders en zusters?”, zei Van der Bijl ooit tegen Dees.

De missie van de Bijbelsmokkelaar blijft ook na zijn overlijden voor Open Doors even actueel. „Wij blijven achter, maar niet zonder hoop. Niet zonder voorbede.” Hoewel verdrietig, moedigt het overlijden juist aan om door te gaan met het werk in de geest van de oprichter, aldus Dees.

In een korte video passeerden enkele hoogtepunten van zijn werk de revue, zoals zijn eerste reis naar Polen en het grootste bijbelsmokkelproject uit de geschiedenis van Open Doors. Daarbij werden in één nacht tijd een miljoen Bijbels China binnengesmokkeld. „Anne, bedankt”, sloot de video af.

Wapens

De oprichter van Open Doors werd ook herinnerd door pastor Enrique uit Colombia. Daar hebben, met name in de afgelegen, bergachtige gebieden, criminele bendes het voor het zeggen. Christenen lijden er onder bedreigingen en geweld. De predikant verhaalde hoe een Nederlandse man hem bezocht, nadat guerrillastrijders 43 predikanten uit de regio hadden vermoord. Het bleek Van der Bijl te zijn.

Enrique: „Hij zei: „Ik wil naar het kamp van de strijders. Ik wil praten met deze mensen die jou bedreigd hebben.” De gesprekken leidden enkele jaren later tot een akkoord waarbij de guerrillastrijders 26.000 wapens inruilen voor evenzoveel Bijbels. „Dat moment heeft mijn leven veranderd”, aldus pastor Enrique.

De predikant, die zelfs de middelbare school niet had afgemaakt, kreeg via Van der Bijl de mogelijkheid om theologie te studeren. Daarmee werd Enrique de eerste predikant in de regio met een theologische opleiding.

Islamitische Staat

De 12-jarige Rafif uit Irak –daarmee de jongste spreker op een Open Doorsdag ooit– wist de zaal te verbazen door in vloeiend Engels haar verhaal te delen. De tiener verloor haar vader nog voor haar geboorte toen hij een bomaanslag op christelijke studenten probeerde te verijdelen. Ze mist hem ontzettend. „Mijn vader is een held voor mij; hij heeft veel christelijke studenten van de dood gered. Ik ben blij dat hij dat gedaan heeft, maar ik wilde dat hij hier nog was”, zei Rafif in tranen.

Eveneens uit Irak afgereisd, was spreker Poulos. De Assyrisch-orthodoxe priester vertelde over de tijd onder het bewind van de Islamitische Staat (IS). Vanwege snelle opmars van de terreurgroep moesten hij en zijn gemeente in 2014 vluchten. Toen hij terugkeerde nadat IS verslagen was, trof hij een verwoeste stad en kerk aan.

Poulos vertelde hoe het lijden onder IS zijn gemeente dichter bij God heeft gebracht. Tijdens een bezoek aan een gezin, zag hij hoe de familie uit de Bijbel las. „Dat verraste mij. Ik kende ze goed, dat hadden ze daarvoor nooit gedaan. Maar sinds ze gevlucht waren, lazen ze iedere dag uit de Bijbel en vroegen ze God voor hen te zorgen. Ik ben God dankbaar dat hij ons IS heeft gestuurd.”

De priester bedankte de aanwezigen hartelijk voor de hulp die hij via Open Doors kreeg. „Ik zeg dit niet omdat ik hier ben, ik vertel wat in mijn hart is.” Hij noemde het bijzonder dat mensen die hem niet kennen, voor hem en Irak hebben gebeden. „Wij hadden onze hoop gevestigd op de Iraakse regering, maar die heeft niets voor ons gedaan. Ik houd van Irak, maar het is de waarheid. Zij konden ons niet steunen zoals het Nederlandse volk ons heeft geholpen.”