Eerder dit jaar ontsloeg de Duitse omroep zeven redacteuren. Volgens Deutsche Welle (DW) hadden die zich schuldig gemaakt aan antisemitisme.

Eén van de journalisten had bijvoorbeeld op Twitter gezegd dat Israël een „kankergezwel” was dat moest worden weggesneden. Diezelfde redacteur had opgeroepen tot steun aan de terreurgroep Islamitische Staat „voor de bevrijding van Palestina.”

De rechter sprak later echter uit dat er van antisemitisme geen sprake was. Het ging hoogstens om uitingen van Israëlkritiek. Dat was geen Jodenhaat, maar een politieke uitspraak.

DW werkt niet alleen in Duitsland, maar ook internationaal en in dertig talen, waaronder Turks en Arabisch. De gewraakte uitingen waren deels gedaan door journalisten van de Arabische afdeling.

Als gevolg van de rechterlijke uitspraak was DW gedwongen de redacteuren weer in dienst te nemen. Maar tegelijk met die stap breidde de leiding van de omroep de interne gedragscode uit.

Daarin stond altijd al dat de omroep zich keert tegen discriminatie, racisme en antisemitisme. Maar daar is nu aan toegevoegd: „Gezien de Duitse geschiedenis hebben wij een bijzondere verplichting tegenover Israël.” De verwijzing naar de „Duitse geschiedenis” wijst terug naar de vernietiging van de Joden in de Tweede Wereldoorlog.

Dat Duitse organisaties een speciale verplichting tegenover Israël voelen, is niet ongebruikelijk. Kranten als Bild en Die Welt hebben in hun gedragscode een vergelijkbare zin over het bestaansrecht van Israël. Ook de Duitse regering rekent de „veiligheid van Israël tot de fundamenten van de Duitse staat.”