Begin 2018 werd een verzoek om teruggave nog afgewezen omdat toen niet kon worden vastgesteld dat het werk tijdens het naziregime uit het bezit was geraakt van Stern-Lippmann, de (over)grootmoeder van verzoekers. Maar nu er nieuwe documenten boven water zijn gekomen denkt de commissie er anders over. Ze zegt dat het „voldoende aannemelijk is dat Margarethe Stern-Lippman het schilderij onvrijwillig heeft verloren tijdens het naziregime”. Ze ziet drie verschillende aanwijzingen daarvoor.

De commissie gaat ervan uit dat het werk niet vóór de bezetting uit het bezit van Stern-Lippmann is geraakt en denkt ook niet dat het na de bezetting door de familie is verkocht. Het moet tijdens de bezetting uit handen van de eigenares zijn geraakt. Daarom, en omdat ze een particulier was die wegens haar Joodse afkomst tot een vervolgde bevolkingsgroep behoorde, wordt aangenomen dat haar bezitsverlies onvrijwillig was.

De familie in België, Amerika en Nederland laat weten erg blij te zijn. „Het is een schilderij dat op een prominente plek bij onze (over)grootouders hing en een schilderij dat veel van het verleden van onze familie vertegenwoordigt. De terugkeer naar ons markeert een belangrijk moment - we krijgen de negen rechtstreekse familieleden die zijn vermoord er niet mee terug - maar het is een erkenning van het onrecht dat onze familie en zovelen zoals wij hebben ervaren.”