Zonder haar dochter zou Visser-van den Steenhoven allang in een verzorgingstehuis zitten, daar is Van den Hoven-Los van overtuigd. „Mijn oma is de afgelopen tijd al zes keer opgenomen in het ziekenhuis. Ze kwakkelt al een hele poos met haar gezondheid en verloor al in 1995 haar man. Maar mijn schoonmoeder staat altijd paraat. Dat maakt echt het verschil.”

Daarbij gaat niets te ver. „Mijn schoonmoeder bezoekt oma dagelijks. Ze doet boodschappen, gaat mee naar de dokter en neemt taken op zich waar de thuiszorg niet aan toekomt. Oma heeft zelfs een keer een poosje bij mijn schoonouders gewoond. Dat was toen ze uit het ziekenhuis werd ontslagen, maar nog niet alleen kon wonen.”

Omdat Van den Hoven-Visser als enige van de drie kinderen net als haar moeder in Schiedam woont, rust de zorg vooral op haar schouders. Dat is soms zwaar, weet Van den Hoven-Los. „Deze zomer zijn mijn schoonouders er even uit geweest. Ze hadden rust nodig.”

Hoewel de zorg soms pittig is, klaagt haar schoonmoeder nooit, vertelt Van den Hoven-Los. „Mijn schoonmoeder is een hele lieve vrouw. Ze leeft mee met iedereen. We kunnen altijd bij haar terecht, met wat dan ook. Ze biedt een luisterend oor.”