Culinair fotograaf Stefanie Spoelder fotografeert liever bruidstaart dan bruidspaar
Het liefst is Stefanie Spoelder (33) uit Enter elke dag met eten bezig. Of dat nu zelf koken is, met koks praten over eten of gerechten op de gevoelige plaat vastleggen. Twee jaar geleden begon ze voor zichzelf als culinair fotograaf.
De liefde voor eten zit er al vroeg in bij Spoelder. Haar ouders runnen in haar jeugd een vakantiepark, waar haar moeder als kok in de keuken staat. „Samen met een vriendinnetje bakte ik soms pannenkoeken of pizza’s voor het hele park”, vertelt Spoelder in haar achtertuin in het Twentse Enter.
Later volgt ze de hotelschool en werkt ze in een restaurant. In de ochtenden heeft ze vrij; die benut ze om Twentse recepten te bedenken en te fotograferen voor een eigen blog. „Op een gegeven moment kreeg ik een berichtje van het Twente Magazine. Ze wilden mijn foto’s en recepten graag hebben.” Zo rolt Spoelder min of meer per ongeluk het vak van culinair fotograaf in.
Pas na enkele spontane klussen besluit Spoelder de fotografieopleiding te gaan doen, aan de fotovakschool in Apeldoorn. Daar is het niet alleen voedsel wat de klok slaat; ook met andere fotografievormen moet Spoelder oefenen. Dat bevalt haar matig. „Ik heb een keer een bruiloft gefotografeerd, maar dat vond ik niks. Ik liep alleen maar om de bruidstaart heen om foto’s te maken.”
Haar eerste klus als gediplomeerd fotograaf is meteen een spannende: ze mag foto’s maken voor een kookboek waar onder meer sterrenkoks Ron Blaauw en Dick Middelweerd aan meewerken. Oplage: 15.000 stuks. „Ik werd gelijk in het diepe gegooid. Het was een fotosessie van meerdere dagen, waar ik veel moest fotograferen.”
Inmiddels draait Spoelder haar hand niet meer om voor ingewikkelde fotoshoots. Sterker nog: liefst verzorgt ze behalve het fotografiewerk zelf de styling en neemt ze haar eigen decors mee. Die maakt ze in de kelder onder haar woning.
Spoelder bereidt zich altijd goed voor op een shoot. „Vooraf stem ik de praktische zaken met de opdrachtgevers af: hoeveel gerechten moeten er gefotografeerd worden, hoe willen ze de styling? Ik probeer in de vormgeving aan te sluiten bij het bedrijf, maar ook bij het seizoen en de gerechten. Voor mezelf maak ik schetsjes van hoe ik wil dat het eruit komt te zien. Het loopt altijd anders, maar dan heb ik een startpunt.”
Boomstatief
De fotosessies zijn vaak op locatie, bijvoorbeeld bij het restaurant dat ook de opdrachtgever is. Vaak is er een kok aanwezig die de gerechten ter plekke bereidt. Bij sommige producten moet ze snel afdrukken: ijs smelt en gesmolten chocola is ook lastig fotograferen. „Vaak heb ik dan de hele foto al klaar staan, behalve dat bolletje ijs. Daarvoor in de plaats leg ik dan bijvoorbeeld even een mandarijntje neer. Komt het bolletje eraan, dan moet de foto snel goed zijn.”
Culinair fotografen kunnen inmiddels allerlei technische foefjes inzetten. Met een zogenaamd boomstatief kan Spoelder foto’s van bovenaf maken. Websites maken daarnaast steeds vaker gebruik van korte bewegende beelden, waarop iemand bijvoorbeeld proost. Ook bestaat er cinemagraph: een combinatie van foto en film. Het beeld is bevroren en één element uit de plaat beweegt.
Veel voedsel fotograferen betekent dat er veel bereid moet worden. Wat gebeurt er met al dat eten na een fotoshoot? „Ik heb weleens shoots meegemaakt waar veel werd weggegooid. Zonde, vind ik. Maar meestal gebeurt dat niet”, vertelt Spoelder. „We eten het op tussen de middag en vaak krijg ik het ook mee naar huis.”
Sinds twee jaar is fotografie haar volledige broodwinning. Haar foto’s verschijnen in kookboeken, tijdschriften en op websites van restaurants. Bovendien heeft Spoelder –die ook de vegetarische koksopleiding deed– sinds kort een eigen blog, waarop ze haar passie voor koken en fotografie combineert. Daar deelt ze plantaardige recepten, met foto’s van eigen hand. Haar bedoeling is om de blog in de toekomst verder uit te bouwen.
Blijft het altijd bij voedsel wat Spoelder voor haar lens wil? „Ja”, zegt ze zonder aarzeling. „Als ik fotografeer, is dat altijd eten.” Honger krijgt ze wel van haar werk. Maar ze doet bij shoots altijd inspiratie op voor eigen gerechten. „Dat is zo mooi aan dit vak: ik werk met chefs die net zo van eten houden als ik.”
Serie: Vakfotografen
Zeker in de zomermaanden wordt er heel wat op de gevoelige plaat vastgelegd. Dit is het derde deel in een serie over fotografen met een specialisme. Volgende week dinsdag deel 4: de monumentenfotograaf.
rd.nl/vakfotografen
