Boer blokkeert Boni en is niet van plan te vertrekken
Het kantoor en distributiecentrum van supermarkt Boni in Nijkerk –zo’n 16.000 vierkante meter groot– is maandag haast omsingeld door boeren. Hun boodschap: ze gaan voorlopig nog niet naar huis. Eerst moet er naar hen geluisterd worden.
De geur van gebakken eieren en hamburgers trekt over de straat op het Nijkerkse industrieterrein. Zo’n honderd tractoren blokkeren de docks waar vrachtwagens van de Boni kunnen laden en lossen. Er staan groene John Deeres, rode Massey Fergusons, een enkele shovel en een grote veldspuitmachine. Borden met leuzen hangen overal. Achterop een tractor is een hooivork gestoken met daaraan een Nederlandse vlag, ondersteboven. En zo wappert de driekleur op meer plekken. Ook de rode boerenzakdoek is overal te zien: bij de vrouwen in het haar of aan de buitenspiegels van tractoren.
Aan een grote picknicktafel doen een tiental boeren zich te goed aan een biertje. Als de 78-jarige Tijmen Kroon uit Ermelo komt aanlopen, krijgt deze een hartelijke begroeting van de aanwezige actievoerders. Hij kent velen van hen persoonlijk uit de tijd dat hij vertegenwoordiger was bij ABZ Diervoeding. Kroon –in het weekend RD-lezer– wil graag „zijn” boeren steunen. De actie bevalt hem wel. „Van acties op de persoon –zoals bij het huis van de minister– moet ik niets hebben, maar hier heerst een geweldige sfeer. De saamhorigheid is groot. Het valt me verder op dat er veel jonge mensen rondlopen. Dat geeft me hoop dat er toekomst is voor het prachtige vak van boer.”
Rond het middaguur komen twee agenten polshoogte nemen. Ze maken een praatje met actievoerders. Zo haalt een vrouw verhaal over een filmpje wat ze zag op internet van politiegeweld met een taser. De politieman laat haar rustig uitrazen. Een van de agenten vertelt dat ze hier vooral komen om te luisteren en goede contacten te onderhouden. „Wanneer er ingegrepen gaat worden? Dat besluiten wij niet. Wel houden we de vinger aan de pols als het gaat om verkeersveiligheid.”
Skottelbraai
De boeren zijn duidelijk niet van plan te vertrekken. „We geven niet op”, vertelt een jonge boer aan een picknicktafel op een aanhanger. Hij is samen met zijn vriendengroep al vanaf negen uur present in Nijkerk en zegt te verwachten hier ook te zullen overnachten. Het bier vloeit ondertussen rijkelijk en even verderop staat een skottelbraai met de resten van gebakken ei er nog op. Lachend: „We maken er het beste van.” Sommige boeren zitten zelfs in een rijdend bubbelbad. Anderen vermaken zich met het kaartspel pesten, zo meldt iemand op Twitter. „Want doet de overheid ook met ons.”
Ook Simon en Pieter, boerende buren uit Zeewolde, verwachten dat de acties nog wel een paar dagen aanhouden. Simon, met blauwe, houten klompen aan en stickers met de leus ”trots op de boer” erop: „We gaan niet zomaar weg. En als we vertrekken worden we afgelost door andere boeren. Boer zijn is een druk bestaan, dus we kunnen niet de hele dag van huis zijn. Ik beloof je: De lege schappen in de winkels zullen niet lang op zich laten wachten.”
Consumenten die in de supermarkten gaan misgrijpen, daar maalt ene Henk uit Kootwijkerbroek niet om. „Acties hoeven niet altijd leuk te zijn. Zolang niet iedereen beseft dat boeren broodnodig zijn, doen we dit.”
Foto maken
Een Nijkerkse op een elektrische fiets stopt even om een foto te maken van al die trekkers. „Dit is terecht”, zegt ze over de protestactie. „Iedereen leeft van de boer. Die mogen zich best zo laten horen. En als er straks wat supermarktschappen leeg zijn, is er vast nog wel wat anders te eten.”
Ook Chubasco Sitters, werkzaam bij het naastgelegen Tupak Packaging, heeft wel begrip voor de boerenblokkade bij de Boni. Hij zegt weinig te merken van de actie. Wel wijst hij op de huizenhoge stapels lege bierkratten op het terrein van de Boni. „Normaal gesproken rijden de vrachtwagens hier af en aan met kratten pils. Nu niet. De boeren hebben ook de achteringang geblokkeerd.”
Verspild
Aan de docks van het distributiecentrum staan diverse vrachtwagens. De meeste chauffeurs zijn in geen velden of wegen te bekennen; behalve aan de achterkant van het pand. Stefan Rosengarten draait er precies de sleutel van zijn truck om. Op zijn vuurrode trailer staat in koeienletters: Boni. Hij was vanochtend heel vroeg een van de laatste chauffeurs van transportbedrijf Steven van den Brink en Zonen die goederen heeft kunnen afleveren. Zelf vindt hij het wel redelijk dat de boeren actievoeren bij het distributiecentrum. „Maar sommige van mijn collega’s zijn ronduit boos. Chauffeurs die stilstaan –en we kunnen nu niet anders– krijgen namelijk niet betaald.”
Tegelijk is de vrachtwagenchauffeur wat sceptisch over de blokkade. Hij ziet met lede ogen aan dat er mogelijk veel versproducten weggegooid zullen worden. „Veel voedsel dat de nota bene boeren zelf hebben geproduceerd –zoals groenten– is maar beperkt houdbaar. Als de acties langer aanhouden wordt het verspild. Nu worden de trailers nog gekoeld met de reservetank met diesel, maar dat houd je niet dagenlang vol. In het distributiecentrum liggen wel 40.000 producten die misschien moeten worden weggegooid.”