Het is het slot van het driedaagse staatsbezoek aan Oostenrijk. En het is net zo zweterig warm als de eerste twee dagen. Maar koning en koningin luisteren onverstoorbaar naar de ene presentatie na de andere en uit hun vragen blijkt dat het bezoek gedegen is voorbereid.

Het ontbijt is een vroegertje, want het koningspaar moet met de trein mee. Van Wenen naar Graz, ruim tweeënhalf uur lang. Er wordt niet alleen naar buiten gekeken; er staan gesprekken met ministers op het programma, over duurzaamheid en innovatie, thema’s die vaak aan de orde komen als koning Willem-Alexander een bezoek aflegt.

Bij aankomst in Graz breekt gejuich los als het koningspaar door de stationshal loopt. Technologiebedrijf AVL is het eerste reisdoel. De motorkap van een E-truck staat wagenwijd open als wordt uitgelegd hoe het bedrijf oplossingen zoekt om de vervuiling in de transportsector te verminderen.

De volgende presentatie betreft iets onbestemds, met veel buizen en slangen. Het gaat al gauw over sensors in vrachtwagens en over auto’s die zonder bestuurder rondrijden en veilig afstand houden van elkaar. Na groepsgesprekken volgt een kennismaking met negen Nederlanders die bij het bedrijf werken.

Klimmen

Na een ontmoeting met burgemeester Elke Kahr in het stadhuis is het klimmen geblazen: over de keien van een smal straatje richting de Oude Universiteit. En intussen uitleg aanhoren, vragen stellen, naar gillende toeschouwers zwaaien en niet praten over de hitte die tussen de gevels hangt.

In de aula van het universiteitsgebouw heeft de gouverneur van provincie Stiermarken een lunch klaarstaan. Maar eerst komen vier vrouwen vertellen waarom er meer inzet van vrouwen in de bètawetenschappen gewenst is.

Eiland

Murinsel is het volgende reisdoel. Toen Graz in 2003 tot culturele hoofdstad van Europa werd uitgeroepen, is in de rivier die de stad splijt een eiland gebouwd: ijzerwerk in de vorm van een zeeschelp, 47 meter lang. Een loopbrug naar links, een loopbrug naar rechts; symbool van verbinding tussen de stadsdelen op beide oevers. Prof. Bert Groen, actief in de Nederlandse vereniging in Graz, legt het haarfijn uit voordat het koningspaar arriveert. Ooit was hij in Nijmegen directeur van het Centrum voor Oosters Christendom. Twintig jaar was hij hoogleraar theologie in Graz. Hij is er na zijn emeritaat blijven wonen.

De snelstromende rivier davert voorbij, en eindelijk is er een bries. Die brengt niet alleen enige verkoeling, maar blaast ook een grote parasol omver, net niet bovenop het publiek. De schade is hersteld voordat het koningspaar de trap naar het kunstmatige eiland afkomt.

Er volgt een humoristische presentatie van stadsplanner Stefan Bendiks. Hij laat een foto zien van de fiets die hij gebruikte tijdens zijn werkperiode in Rotterdam. En van de les die hij er geleerd zegt te hebben: als je in Rotterdam je fiets wilt behouden, moet het slot duurder zijn dan de fiets zelf.

Gidsland

Nederland heeft ook –er komen nog meer foto’s– bruggen, paden en rotondes die alleen voor fietsen zijn bestemd of waar ze royaal voorrang krijgen. Uniek in de wereld, en voor Graz een voorbeeld, want de stad wil de milieuvervuiling tegengaan door het fietsen te bevorderen. Een filmpje volgt waarop fietsers en wandelaars dooreenkrioelen. Volgens Bendiks een ontspannen chaos, nonchalant en zonder agressie. De Nederlandse gasten horen het loflied op hun land welwillend aan.

Hun volgende bestemming is de klokkentoren hoog op de Slotberg. Een van de uitgehouwen gangen in de berg –even koelte– voert naar de lift, richting Bergstation. De terugweg kan desgewenst worden afgelegd door je in 29 seconden door een kurkentrekkervormige buis naar beneden te laten zoeven, maar daar kiest het koningspaar niet voor. De klokkentoren is een fraaie achtergrond voor de fotoreeks die wordt gemaakt voordat het koningspaar even van het uitzicht over de stad geniet.