Een kamermeerderheid van PvdA, CDA, VVD, GroenLinks en D66 sprak zich maandag uit voor legalisering van de cannabisteelt voor medicinale doeleinden. Het ministerie van Volksgezondheid heeft twee telers aangewezen om de planten te verbouwen.

Volgens de voorzitter van IMM, de Amerikaan J. Burton, is het een logische volgende stap om te onderhandelen over de opname van cannabis in het ziekenfondspakket. „Onze advocaat zoekt uit hoe we onze planten kunnen registreren bij de Raad voor het Kwekersrecht”, aldus Burton. „Zodra dit rond is, kunnen we een officieel geregistreerd middel aanbieden. Tot nu toe is dat niet mogelijk, omdat cannabis niet legaal is.”

Minister Borst (Volksgezondheid) heeft in 2001 al aangegeven dat ze niet afwijzend staat tegenover vergoeding van medicinale cannabis door ziekenfondsen.

Voor Burton is de legale status van medicinale cannabis een langgekoesterde wens. De Amerikaan lijdt aan een zeldzame erfelijke vorm van de oogziekte glaucoom en gebruikt zelf softdrugs in een poging de kwaal een halt toe te roepen. Begin jaren negentig verliet hij de VS omdat het daar niet langer mogelijk was aan medicinale cannabis te komen.

Burton: „Aanvankelijk kreeg ik de cannabis via een experimenteel project in het ziekenhuis. In tegenstelling tot de conventionele medicijnen, bleek dit bij mij aan te slaan. Toen het project door de overheid werd stopgezet, ben ik thuis marihuana gaan kweken. Ik had geen keuze; het was of zelf illegaal kweken, of blind worden.”

Maar nadat Burton werd veroordeeld tot een celstraf en er beslag werd gelegd op zijn woning wegens drugsbezit, vestigde hij zich in Nederland. In 1993 richtte de Amerikaan de stichting op. Vanaf die tijd levert hij al cannabis aan artsen en apotheken die de softdrugs op experimentele basis aan patiënten voorschrijven.

„Ik ben overtuigd van de geneeskrachtige werking van cannabis”, aldus Burton. „Ik heb er tenslotte mijn eigen gezichtsvermogen aan te danken, terwijl andere leden van mijn familie die ook aan de ziekte lijden, sterk zijn achteruitgegaan. Het is voor veel patiënten een laatste redmiddel, omdat ze alles al geprobeerd hebben. Dat zijn vaak mensen die al minstens tien jaar aan ernstige ziektes lijden en niet al te veel geld hebben. Daarom is het voor ons ook zo belangrijk dat het wordt vergoed door het ziekenfonds.”