Aanleiding voor het opzetten van een walvisprotocol is een ruzie tussen Texel en Vlieland over een bultrug die afgelopen zomer aanspoelde. Initiatiefnemer K. Camphuysen van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) op Texel heeft dat vrijdag gezegd.

Het protocol volgt uit een convenant dat het NIOZ, Ecomare, Zeehondencrèche Pieterburen, Dolfinarium Harderwijk en Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis in Leiden op Texel hebben gesloten. Dat voorziet in verregaande samenwerking langs de gehele Nederlandse kust tussen de verschillende organisaties. Ecomare en Pieterburen hebben langs de kust al een operationeel netwerk van vrijwilligers in verband met de zeehondenopvang.

In de nieuwe samenwerking worden ook de politie, de kustwacht en de KNRM betrokken, vertelt directeur J. Kuiper van Ecomare op Texel. Meldingen van aangespoelde dode walvissen en walvisachtigen, maar ook van levende exemplaren voor de Nederlandse kust moeten voortaan terechtkomen bij Naturalis in Leiden, dat ze als wetenschappelijk hulpmiddel vastlegt in een database. Via de toekomstige website www.walvisstrandingen. nl worden de gegevens ook openbaar voor het publiek.

Kuiper noemt het „heel goed” dat de partijen het eens zijn geworden en de handen ineenslaan. In juni spoelde op Vlieland een bultrug aan. Het bijzondere zoogdier werd echter op verzoek van de burgemeester op het eiland begraven. „De burgemeester is toen fout geïnformeerd”, aldus initiatiefnemer Camphuysen.

EcoMare op Texel kreeg lucht van het verhaal en wilde de bultrug opgraven en naar hun eiland verschepen om het skelet op te zetten. Het lukte de Texelaars na veel moeite de bultrug mee te nemen.

De Vlielanders wilden in eerste instantie niet zeggen waar het dier lag begraven. Toen de bultrug allang hoog en droog op Texel was gearriveerd, bleek de vondst zeer uniek. De Vlielanders eisten daarop de dode bultrug terug. De Texelaars hebben het dier tot op de dag van vandaag in bezit.

Omdat kort na het conflict ook een dode potvis op Vlieland strandde, had uiteindelijk iedereen een skelet. De ruzie was daarmee van de baan. „Het is tussen Texel en Vlieland net Ajax tegen Feyenoord. Dit ging ten koste van onderzoek, opslag van gegevens en fatsoenlijke omgang met het dode dier”, aldus Camphuysen.

Volgens hem zijn de laatste jaren steeds grotere problemen ontstaan bij de afhandeling rond een aangespoelde walvis. Hij pleit daarom mede voor het instellen van een telefoonnummer voor aangespoelde walvissen.