De twee zwagers werden in 1995 door het hof in Arnhem veroordeeld tot tien jaar cel voor de verkrachting van en de moord op de stewardess Christel Ambrosius. De zwagers, die hun straf hebben uitgezeten, houden vol onschuldig te zijn en onder druk van de politie bekentenissen te hebben afgelegd. Na een herzieningsverzoek van de Hoge Raad behandelt het gerechtshof in Leeuwarden de Puttense moordzaak opnieuw.

Advocaat-generaal mr. J. L. van der Neut zei dinsdagmorgen ervan overtuigd te zijn dat Dubois en Viets op de bewuste zondagmiddag 9 januari 1994 in het Puttense bos zijn geweest. Dubois verklaarde dit als getuige. Samen met Viets, hun schoonvader Gerrit Schuchard en de huisvriend Willem Bettink lieten ze honden uit. De vier mannen legden min of meer gelijkluidende verklaringen af. Verschillende getuigen zagen het kwartet in het bos.

„Toen de mannen als verdachten in beeld kwamen, begon het grote spel van toegeven en terugkrabbelen.” Er is door de politie tijdens de verhoren geen ontoelaatbare druk uitgeoefend, aldus de advocaat-generaal. „Het klinkt als een mooi verhaal. Vier onschuldige mannen die murw gebeukt door de politie een moord bekennen.”

De verhoorkoppels van de politie zijn volgens Van der Neut op „integere wijze” te werk gegaan. „Als er al sprake is geweest van druk, komt die alleen van de eigen familie.” De families van de verdachten zouden onder leiding van Anja Dubois tegen de politie hebben moeten zeggen dat de mannen op de bewuste zondagmiddag niet in het bos zijn geweest. „Er kwam een immens offensief van het familiefront op gang.”

De stewardess werd vermoord in het huisje van haar oma aan de Driewegenweg in Putten. In het huisje vond de politie diverse technische sporen. Het DNA van een gevonden schaamhaar komt volledig overeen met het DNA van Viets. „Ik zie de schaamhaar als een daderspoor”, aldus de advocaat-generaal. Een vezel op de housebroek van Dubois komt weer niet overeen met de vezels in de kleedjes in het huisje. Een bloedspoor in de spijkerbroek van het slachtoffer is niet thuis te brengen. Op de spijkerbroek zijn ook zogenaamde „aanrakingssporen” gevonden. Die behoren toe aan de broer van Christel.

Groot raadsel is de aangetroffen druppel sperma op het bovenbeen van de stewardess. Het DNA daarvan komt niet overeen met dat van Dubois of Viets. „Een complexe situatie”, aldus Van der Neut. Volgens hem is het genetisch materiaal afkomstig van een eerder seksueel contact van Christel („ze was een levenslustig en charmant meisje dat veel vriendjes had”) dat tijdens de verkrachting naar buiten werd gesleept. Van der Neut raadpleegde diverse deskundigen en concludeert dat „versleping uit de vagina de normaalste zaak van de wereld is.”