Gemeenteleven Oekraïense kerken in teken van hulp aan vluchtelingen
Door de oorlog zijn er twee soorten kerken in Oekraïne ontstaan: vluchtende gemeenten en helpende. Dat concludeert directeur Geert-Jan Noorman van Friedensstimme uit berichten die hij uit Rusland krijgt.
Zo hoorde Noorman van een gemeente in Marioepol die zo’n 170 vluchtelingen per dag opvangt. Gemeenteleden daar gaan zelfs actief op zoek naar mensen die hulp nodig hebben, vertelt Noorman. „Met gevaar voor eigen leven gaan christenen daar op zoek naar hulpbehoevenden die zelf niet ver komen, om hen mee te nemen naar een veiligere plek.”
Christenen maken volgens Noorman van de gelegenheid gebruik om het Evangelie te brengen. „Ze geven hun geloof handen en voeten door vluchtelingen van eten en drinken te voorzien.”
Tegelijk is de situatie van de opvangende gemeenten vaak ook nijpend, zegt Noorman. „Ik krijg veel verzoeken om financiële bijstand, want westerse hulptransporten bereiken dat deel van Oekraïne niet. Er zijn veel mensen op de vlucht, dus er is veel nodig.”
Aan de andere kant zijn er kerken verstrooid doordat gemeenteleden zijn gevlucht. „Ik kan me voorstellen dat mensen in de hectiek van de oorlog het contact met hun medegelovigen verliezen.” Gevluchte Oekraïense christenen houden samen diensten, zegt Noorman. „Daarbij is iedereen welkom, zonder dat bekeken wordt of iemand wel van hun groep is.”
Ontheemden
De Victory Christian Church is een voorbeeld van een helpende kerk. Het complete gemeenteleven staat er in het teken van hulp aan ontheemden. Op Facebook deelt de gemeente foto’s van vrijwilligers die brood delen. „Bij de grens (met Polen, KJO) staat een lange rij bussen met passagiers die 15 uur in de rij staan”, valt te lezen. „We voeden ze en ondersteunen ze, we verkondigen het Evangelie en we bidden.”
Ook streamt de gemeente de diensten op Facebook. Uit de aankondigingen voor de wekelijkse samenkomst blijkt dat er in de diensten aandacht is voor de oorlog. Zo wordt in de aankondiging voor de dienst van 27 februari Psalm 68:2-4 geciteerd: „God zal opstaan, Zijn vijanden zullen verstrooid worden, en Zijn haters zullen van Zijn aangezicht vlieden. Gij zult hen verdrijven, gelijk rook verdreven wordt; gelijk was voor het vuur smelt, zullen de goddelozen vergaan van Gods aangezicht. Maar de rechtvaardigen zullen zich verblijden, zij zullen van vreugde opspringen voor Gods aangezicht, en van blijdschap vrolijk zijn.” Met daarbij het commentaar: „Laten we de Heere verheerlijken en ons voor Zijn aangezicht verheugen over de overwinning van Oekraïne!”
De Presbyteriaanse Heilige Drie-Eenheidkerk van ds. Ivan Bespalov in Kiev is daarentegen verstrooid, blijkt uit een rondzendbrief die de predikant schrijft. Toch leidt ds. Bespalov diensten, die online plaatsvinden. Gemeenteleden die nog wel in de stad zijn, helpen op allerlei fronten, als vrijwilliger in de ziekenhuizen of bij de zorg voor zwakkeren. Ondertussen ziet ds. Bespalov dat de Heilige Geest door alles heen werkt. „Velen lieten weten dat ze mogelijkheden hadden om het Evangelie te delen en te bidden met onchristelijke vrienden.” En over zijn gemeente schrijft ds. Bespalov: „Het is verbazend hoe een oordeel het lichaam van Christus samenbindt.”