Het team kreeg de bijdrage in 2018 omdat de onderzoekers bronnen uit het Stadsarchief op een nieuwe manier zouden ontsluiten en digitaliseren. Daarna zouden de gegevens in één database beschikbaar worden gesteld aan het Stadsarchief, het Nationaal Archief en het onderzoeksinstituut NIOD. In het boek dat volgde op het onderzoek schreef het team dat een joodse notaris hoogstwaarschijnlijk degene is geweest die de familie Frank heeft verraden. Daarop kwam scherpe kritiek, de conclusie zou te veel op aannames berusten.

In de aanvraag voor de bijdrage werden gezaghebbende instellingen en experts genoemd die zouden meewerken, waardoor de gemeente de onderzoeksopzet beoordeelde als stevig. Maar na publicatie van het boek, opgezet als een waar mediaoffensief, bleek dat de opgevoerde partijen niet of nauwelijks zijn betrokken bij het onderzoek en dat ze niet achter de conclusies staan.

Het stadsbestuur is ervan geschrokken dat er „onzorgvuldig en nalatig is omgegaan met het onderzoek en de publicatie”, zegt Meliani. Ze gaat samen met de genoemde instellingen en experts kijken of de in de aanvraag geschetste aanpak afdoende is gevolgd en of de database intussen is overgedragen. Daarna wordt bepaald of Amsterdam de 100.000 euro kan terugvorderen. De wethouder hecht eraan te zeggen dat de gemeente Amsterdam geen enkele inhoudelijke bemoeienis heeft gehad met het onderzoek.

Hoofdonderzoeker Pieter van Twisk liet vorige week weten geschrokken te zijn van alle kritiek, maar sprak ook van „een soort rare hetze”. Hij zei dat hij en zijn team „vijf jaar lang op een hele integere manier onderzoek hebben gedaan en heel veel naar boven hebben gehaald”.