KLM bevestigt dat het in gesprek gaat met de staatsagent. De vliegtuigmaatschappij wil er verder niets over kwijt, zegt een woordvoerster.

Nieuwsuur meldde bijna twee jaar geleden dat een op de tien KLM-piloten in het buitenland woont. Een deel van hen zou dat volgens het programma doen op aanraden van belastingadviseurs. Kremers komt op een vergelijkbaar percentage uit. 11 procent van de piloten en 5 procent van het cabinepersoneel wonen buiten Nederland, zo’n 680 medewerkers in totaal. Vaak wonen ze in Spanje.

Kremers, die rapporteert of KLM aan de regels voor coronasteun heeft voldaan, merkt wel op dat die mensen niet allemaal in het buitenland wonen om belastingredenen, maar ook vanwege bijvoorbeeld familiebanden of het weer. Toch schat hij dat zo’n twee derde in een land woont waar ze minder belasting betalen. Al die medewerkers mogen voor woon-werkverkeer gratis gebruikmaken van vluchten van de KLM-groep.

De regeling waarmee de piloten een vergoeding krijgen voor hun internationale reiskosten maakt het volgens de staatsagent makkelijker om in Nederland belasting te ontwijken door in het buitenland te gaan wonen.

Het is volgens Kremers niet te doen om van iedereen te controleren met welke reden de KLM-medewerkers in het buitenland wonen. Wel zegt hij met KLM te kijken of er „generieke initiatieven om aan mogelijke facilitering een einde te maken” mogelijk zijn. Hij denkt dan aan een maximum aan de reiskostenvergoeding, gelijk aan de reiskostenvergoeding voor medewerkers die in Nederland wonen. Of aan strengere gedragsregels.

De Tweede Kamer wilde dat KLM zou optreden tegen dit soort vormen van belastingontwijking als voorwaarde voor de steun die het bedrijf kreeg in de coronacrisis. KLM zelf heeft aan de staatsagent laten weten dat aan die voorwaarde is voldaan omdat maar een klein aantal medewerkers in het buitenland woont, en dat bovendien niet illegaal is. Daar is Kremers het dus niet mee eens.

Verder houdt KLM zich volgens Kremers redelijk goed aan de voorwaarden. Aan de „bedrijfseconomische en financiële voorwaarden” zoals kostenbesparingen wordt volgens hem „ruimschoots voldaan”, hoewel het nu zaak is om vooruit te kijken naar een mogelijk onzekere toekomst. Op het gebied van duurzaamheid en overlast, zal het bedrijf ook nog afhankelijk zijn van extra stappen die het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat zelf moet zetten.