Het was van tevoren al duidelijk dat het tijdelijk losmaken van de AOW een belangrijk onderwerp zou worden in dat debat. In de Tweede Kamer redt het kabinet het nog zonder steun van een van de oppositiepartijen, maar in de senaat heeft de coalitie geen meerderheid. Een van de oppositiepartijen in de senaat zal overgehaald moeten worden.

Wel willen alle partijen in de Tweede Kamer dat ouderen, en zeker degenen die naast hun AOW geen of een bescheiden aanvullend pensioen hebben, meer te besteden krijgen. Een voorstel van het CDA daartoe werd Kamerbreed aangenomen. Het kabinet zal voor de zomerstop van het parlement met plannen moeten komen om de koopkracht ook voor die groep te repareren. Maar de coalitiepartijen wilden nog niet aangeven dat dit gebeurt door de AOW te blijven verbinden aan het minimumloon, ook in de periode dat dit wordt verhoogd.

Die houding konden niet alle oppositiepartijen waarderen. „Als u het niet stukmaakt, hoeft het ook niet gerepareerd te worden”, beet PvdA-leider Lilianne Ploumen het CDA toe. Maar de coalitiepartijen hielden voet bij stuk. Ze vroegen het kabinet wel bij de koopkrachtreparatie „in ieder geval” te kijken naar de ouderenkorting, de AOW en de inkomensondersteuning aan AOW-gerechtigden (IOAOW).

Ook toen het over de de besparingen op de jeugdzorg ging, vond het kabinet de voltallige oppositie tegenover zich. Dat het kabinet voet bij stuk hield, resulteerde in gekscherende opmerkingen van oppositiepartijen over de wens die het kabinet uitsprak om constructief samen te werken met de héle Tweede Kamer, en niet alleen met de coalitie. Die wens betekent volgens kritische politici maar weinig als het kabinet geen concessies wil doen.