Volgens Asscher heeft Van Thijn „zijn geschiedenis en zijn identiteit weten om te zetten in een oerkracht. Een indrukwekkende werklust - grenzend aan workaholisme, een grote intellectuele nieuwsgierigheid, de bereidheid om altijd op te staan en altijd in gesprek met zichzelf om te zorgen dat hij aan de goede kant zou staan”.

Hij prijst Van Thijn dat hij „zo’n vol en rijk en betrokken leven heeft geleefd”, hoewel hij als kind twee keer in interneringskamp Westerbork heeft gezeten, op achttien onderduikadressen zat en zwaar astmatisch was.

„Hij was een wijs raadsman voor velen - ook in mijn politieke loopbaan - en hield een zeer scherpe antenne voor de politiek, die van de PvdA in het bijzonder”, aldus Asscher. „Als burgemeester stond hij altijd op de bres voor de rechtsstaat, voor de verdrukten. Sociaal-democraat uit overtuiging. Zo bracht hij zelf de rode draad aan in zijn leven: het astmatische jongetje dat ternauwernood overleefde, keek nooit weg en gaf nooit op.”