Die suggestie doet een groep onderzoekers onder leiding van het Planbureau voor de Leefomgeving in het zogenoemde ‘bridge scenario’, dat vrijdag in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Communications staat. De succesmaatregelen (zogenoemde good practices) kunnen optellen tot twee derde van de benodigde vermindering van CO2-uitstoot. Het meer gewenste maximum van 1,5 graden opwarming is niet te halen met alleen deze maatregelen.

Het klimaatdoel van Parijs lijkt vaak ver buiten handbereik. Daarom keken de onderzoekers naar een scenario waarin succesvolle maatregelen versneld worden uitgerold. Dat is immers „politiek haalbaarder en op lange termijn goedkoper”. De onderzoekers baseren zich op „nationaal georiënteerde, korte-termijn maatregelen”. In het scenario wordt ervan uitgegaan dat de succesmaatregelen tussen nu en 2030 wereldwijd worden ingezet, en dat na 2030 CO2-beprijzing wordt ingevoerd.

De nationaal vastgestelde klimaatdoelstellingen (NDC’s) die landen in Parijs hebben afgesproken, tellen nog lang niet op tot genoeg CO2-vermindering om het doel te halen. „Daar komt bij dat de mondiale uitstoot in 2030 die nog plaatsvindt onder nationaal uitgevoerd beleid zelfs het niveau overstijgt dat voorzien werd onder de huidige NDC’s”, schrijft het PBL. Na 2030 zijn „meer alomvattende maatregelen nodig om het doel van twee graden binnen bereik te houden”, schrijft het PBL.