De wachttijd is zelfs in vier jaar verdubbeld, aldus de VIG, die een campagne begint om dit te veranderen. „In een land als Duitsland, met ongeveer hetzelfde niveau van welvaart en geneesmiddelenprijzen, gaat dat veel sneller: binnen 30 dagen. Het is niet uit te leggen dat mensen in de grensstreek, die amper 20 kilometer van elkaar wonen, ongelijke kansen op herstel hebben”, zegt VIG-directeur Gerard Schouw. Het gaat volgens zijn organisatie „doorgaans” om medicijnen ter bestrijding van ernstige ziektes, waaronder kanker.

De langere wachttijden komen door „slepende” prijsonderhandelingen tussen de minister en geneesmiddelenbedrijven, legt de VIG uit. „In Duitsland wordt ook stevig onderhandeld over prijzen, maar daar zijn vrijwel alle nieuwe geneesmiddelen binnen dertig dagen beschikbaar.”

Honderd dagen moeten genoeg zijn om samen tot een acceptabele prijs te komen, zegt de VIG, want „dat lukt in landen om ons heen namelijk ook”. De campagne van de VIG heet daarom #terugnaar100. De vereniging gaat deze herfst praten met de politiek, patiëntenorganisaties en het Zorginstituut. Ze wil ook met voorstellen komen om het traject tot de beschikbaarheid voor de patiënt te versnellen en doet daarvoor inspiratie op in het buitenland.

In de periode 2014-2016 werd er op elf medicijnen gemiddeld 315 dagen gewacht.