De afgelopen tien jaar heeft 16 procent van de Nederlandse werknemers te maken gehad met seksuele intimidatie, maar slechts 37 procent van de slachtoffers maakte daarvan melding, ziet het College. De belangrijkste reden is de inschatting dat de situatie wellicht niet ernstig genoeg is. Ook is er onduidelijkheid over wat seksuele intimidatie precies is, zo komt naar voren in het onderzoek in opdracht van het College naar ervaringen met seksuele intimidatie onder tweeduizend werknemers en driehonderd werkgevers.

Zij die wel melding maken van seksuele intimidatie zeggen dat dit oplucht, dat daders zijn aangesproken op het gedrag en dat ze waarderen dat het onderwerp is aangekaart of dat ze informatie hebben gekregen over de juiste vervolgstappen. Maar ook komt naar voren dat daders niet worden aangesproken, de intimidatie niet stopt of juist verandert van aard en er andere pesterijen volgen. Sommigen ervaren andere vervelende consequenties na hun melding.

Werkgevers vinden het lastig om problemen boven tafel te krijgen, hoewel ze vermoeden dat er meer speelt dan ze zien of horen. Bij het afhandelen van de klacht ervaren ze knelpunten, zo komt naar voren in het onderzoek. Zo vinden ze het voeren van een gesprek met de betrokkenen moeilijk, daarbij rekening houdend met alle belangen en het tegelijkertijd ervoor zorgen dat het gesprek indruk maakt op de dader.

„Dit kan en moet beter. De wet verbiedt seksuele intimidatie”, zegt voorzitter van het College Adriana van Dooijeweert. „En het is de werkgever die ervoor moet zorgen dat iedereen kan werken op een plek waar seksuele intimidatie niet voorkomt.”