Omtzigt spreekt van een „ontluisterend beeld”, omdat ook niemand zich leek te bekommeren om het lot van de gedupeerde ouders. „Bij mij is daar iets geknapt”, schrijft hij. En verderop: „op een gegeven moment was ik overigens gewoon bang voor weer telefoontjes als ik Kamervragen gesteld had over de zaak, maar het moest gewoon.”

Ook als in december het vernietigende rapport verschijnt van een parlementaire ondervragingscommissie onder leiding van CDA’er Chris van Dam, voelt Omtzigt zich nog altijd niet serieus genomen. „Meerdere ministers wilden mij vertellen wat ik van het rapport moet vinden”, schrijft hij. Dat gebeurde volgens hem tijdens een overleg tussen Kamerleden en bewindslieden van het CDA. „Wat een desillusie, en dat van mijn eigen partijgenoten!”

Omtzigt protesteerde opnieuw toen kort daarop tijdens een sessie in het Catshuis besloten werd alle gedupeerden 30.000 euro te geven. Hij was daar tegen, omdat hij wist dat veel ouders veel minder schade hadden geleden. „Ik vind dat niet te verantwoorden richting de belastingbetalers”, aldus Omtzigt. „Deze regeling was overduidelijk bedacht door ministers die niet wisten hoe het zat maar een statement wilden maken.”

CDA-lijsttrekker en minister van Financiën Wopke Hoekstra luisterde volgens Omtzigt niet. „Voor mij was het duidelijk: op het terrein waarvan ik alles wist, was mijn expertise niet van belang. En als nummer 2 had ik geen rugdekking van de nummer 1 op het belangrijkste dossier waar ik aan gewerkt had”, concludeert Omtzigt. Hij noemt de regeling overigens „illegaal”, omdat de ministerraad dat besluit had moeten nemen, niet het selecte gezelschap dat bijeen was in het Catshuis.